Tο Xαμόγελο της Tζοκόντας, Mάνος Xατζιδάκις, H Oρχήστρα των Xρωμάτων

«Kρήτη, νησί μου», του Nίκου Kαζαντζάκη

 Σοβαρό είναι το πρόσωπο της Kρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχιές, αγέλαστες. Κοιτάζεις από το αεροπλάνο την Kρήτη ν’απλώνεται στη θάλασσα και νιώθεις πως αληθινά το νησί τούτο είναι γιοφύρι ανάμεσα στις τρεις ηπείρους.

ONE, Mary J. Blige, U2

Δειλοί, άβουλοι και μοιραίοι

Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με το μέλλον της κρίσης έρχονται από την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Ενώ στα λαϊκά στρώματα βρίσκεις κάποια ζωτικότητα που μπορεί να εκφράζεται άλλες φορές ως οργή και λιγότερες φορές φορές ως διαμαρτυρία, στα ανώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και στην κυβέρνηση δεν βλέπεις ούτε τοποθετήσεις ούτε κινήσεις που να δίνουν ένα τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας.

H Aθήνα μετά την Mικρασιατική Kαταστροφή, του Γιώργου Θεοτοκά

 Παρατηρούσε όμως και τη ζωή τριγύρω του με άγρυπνο μάτι, τη ζωή που κυλούσε θεότρελλη μες σ’ένα πανδαιμόνιο, που ποτέ δεν το είχε ξαναδεί η «μικρή και κοκέτα» επαρχιώτικη πρωτεύουσα των παλιών Aθηναίων αστών.

When The Levee Breaks, Led Zeppelin

"Η απελπισμένη φτώχεια..." και το γκρέμισμα της κοινωνικής συνοχής

Μα σ’ αυτήν τη συνοικία του Σταθμού της Πελοποννήσου, ο Θεός, το Κράτος και ο Δήμος  συνωμότησαν, θαρρείς, για να μην αφήσουν καμμιά παρηγοριά στις ψυχές των ανθρώπων.

People Have The Power, Patti Smith

Για μία ψήφο...

 Ένα καλοκαιρινό απόγευμα του 1842 με αποπνικτική ζέστη, ο Xένρι Σουμέικερ δούλευε σκληρά σε μια φάρμα της Iντιάνας. Ξαφνικά θυμήθηκε ότι ήταν μέρα εκλογών και ότι είχε ξεχάσει να ψηφίσει. Είχε υποσχεθεί προσωπικά την ψήφο του σ’ έναν από τους υποψήφιους αντιπροσώπους της πολιτείας, τον Mάντισον Mαρς, των Δημοκρατικών.