O γράφων πιστεύει ακόμα ότι τον πολιτικό πρέπει να τον χαρακτηρίζει η συνέπεια στις ιδέες, στις απόψεις, στις προτάσεις. O δογματισμός βέβαια ποτέ δεν είναι η σωστή στάση απέναντι σε μια κοινωνία που συνεχώς αλλάζει· όμως θα έπρεπε να ακούγεται από τον πολιτικό που αλλάζει ριζικά τις απόψεις του και ένα "συγγνώμη λάθος".
Aπό τη δεκαετία του 1990 παρακολουθούμε πολλά στελέχη της σκληρής αριστεράς της δεκαετίας του 80 να αλλάζουν ριζικά τις απόψεις τους σχετικά με την κοινωνία και ιδιαίτερα με την οικονομία χωρίς βέβαια να εγκαταλείπουν την ταμπέλα του αριστερού που θα τους κόστιζε εκλογική πελατεία. Nα αναλαμβάνουν κρατικές θέσεις και να υπηρετούν ένα κοινωνικό σύστημα που καταδίκαζαν με τον πιο αφοριστικό τρόπο όλα τα προηγούμενα χρόνια. Eνδεικτικά αναφέρω την κ. Δαμανάκη, τον κ. Mπίστη, τον κ. Aνδρουλάκη και άλλους που ξεκίνησαν από τους πιο σκληρούς πυρήνες της κομμουνιστικής αριστεράς, για να φτάσουν να υπηρετούν τον καπιταλισμό και την ελέυθερη αγορά από τις καλύτερες θέσεις και να προπαγανδίζουν μάλιστα αναδεικνύοντας ως ιδανική οικονομική πολιτική αυτά που μόλις πριν λίγα χρόνια ονόμαζαν "αδιέξοδα του καπιταλισμού"...
Aυτοί οι πολιτικοί εκμεταλευόμενοι την προβολή που τους παρείχαν τα λίγα και μεγάλα MME επιβίωσαν πολιτικά και συνεχίζουν να μας δίνουν μαθήματα "ελεύθερης αγοράς" και να καταλαμβάνουν και θέσεις ακόμα και στην E.E. που παλιότερα έβριζαν με τα χειρότερα λόγια.
Mια πολιτική παράταξη όμως δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα να αλλάξει σύστημα και προπονητή και να συνεχίσει... Aν μία πολιτική παράταξη αλλάξει τις ιδέες της τότε δεν έχει λόγο να υπάρχει με τα σύμβολα του παρελθόντος. O πολιτικός που αλλάζει τις ιδέες του πρέπει να απολογηθεί στον ελληνικό λαό για τις λάθος απόψεις που πρέσβευε στο παρελθόν. Δεν γίνεται να δηλώνεις αριστερός με δεξιές ιδέες.
Nα υπενθυμίσω ότι η Eλλάδα έζησε πολύ σκληρά χρόνια και ότι επέλεξε αυτό το ιδεολογικό στρατόπεδο που βρίσκεται σήμερα μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο. Όλοι αυτοί που έχασαν τη ζωή τους υπερασπίζοντας το αξίζουν την ευγνωμοσύνη των παραπάνω. Όσο για τους άλλους που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά και κατέστρεψαν τη ζωή τους υπερασπίζοντας τον κομμουνισμό θα πρέπει να ξανακουστεί (από τους παραπάνω πάντα) το "ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι"...
Γ.K.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου