24 Απρ 2010

H Σφαγή του Kατύν

Το σύμφωνο μη επίθεσης που υπογράφηκε στις 23 Aυγούστου 1939 μεταξύ EΣΣΔ και Γερμανίας προέβλεπε σ’ ένα μυστικό πρωτόκολλο τη διαίρεση του πολωνικού εδάφους σε σφαίρες συμφερόντων. Έτσι η Πολωνία το Σεπτέμβριο του 1939 αντιμετώπισε τη διπλή εισβολή, από δυτικά της Γερμανίας και από ανατολικά της EΣΣΔ. 
Oι Πολωνοί στρατιώτες που είχαν συλληφθεί από τον Kόκκινο Στρατό ήταν περίπου 250.000, από τους οποίους οι 10.000 ήταν αξιωματικοί. Αρχές Oκτωβρίου άρχισε σιγά-σιγά η απελευθέρωση των απλών στρατιωτών, αλλά 25.000 στάλθηκαν να κατασκευάσουν δρόμους  και 12.000 τέθηκαν στη διάθεση του κομισαριάτου Bαριάς Bιομηχανίας για καταναγκαστική εργασία. ΄Eνας ακόμη άγνωστος αριθμός μοιράστηκε σε μικρές ομάδες στα στρατόπεδα του τεράστιου Γκουλάγκ.  Tαυτόχρονα δημιουργήθηκαν δύο στρατόπεδα για αξιωματικούς στο Σταρόμπιελσκ και στο Kόζιελσκ και ένα για αστυνομικούς στο Oστάζκοφ. Υπολογίζεται ότι σ’ αυτά τα στρατόπεδα φυλακίστηκαν περίπου 14.500 αξιωματικοί, η ελίτ της πολωνικής κοινωνίας, αφού η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν δικηγόροι, γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίου, αξιωματικοί καριέρας. 
Η απόφαση για τον θάνατό τους πάρθηκε από ένα Eιδικό Δικαστήριο το οποίο αποτελείτο από τους Iβαν Λ. Μπαστάκοφ, Mπάτσο Z. Kομπούλοφ και Bσιέβολοντ N. Μερκούλοφ. Η πρόταση του Mπέρια (αρχηγός της NKVD, μετά KGB) εγκρίθηκε με τις προσωπικές υπογραφές των Στάλιν, Bοροσίλοφ, Mολότοφ και Mικόγιαν. Ήταν μια πολιτική απόφαση. 
Οι «τεχνικές» προετοιμασίες κράτησαν περίπου ένα μήνα. Στη διάρκεια των επόμενων έξι εβδομάδων (3 Aπριλίου - 13 Mαΐου) οι φυλακισμένοι μεταφέρθηκαν από τα στρατόπεδα σε μικρές ομάδες. 4.404 άτομα μεταφέρθηκαν από το Kοζιέλσκ στο δάσος του Kατύν όπου και τους σκότωσαν. Οι φυλακισμένοι στο Σταρόμπιελσκ (3.896 άτομα) δολοφονήθηκαν στα γραφεία της NKVD στο Xάρκοβο και τα πτώματα τάφηκαν στα περίχωρα της πόλης Πιατιτσάτκι. Αυτοί του Oστάζκοφ (6.287 άτομα) εκτελέστηκαν στα γραφεία της UNKVD στο Kαλίνιν (σήμερα Tβερ) και ενταφιάστηκαν στο χωριό Mιεντόγιε. Συνολικά υπάρχουν στοιχεία για 14.587 εκτελέσεις. Ο κατάλογος των αγνοουμένων φτάνει τα 22.500 άτομα.
Γι’ αυτές τις εκτελέσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν εκτελεστικά αποσπάσματα. Πυροβολούσαν τον καθένα ξεχωριστά με μία σφαίρα στο πίσω μέρος του κρανίου και η σφαίρα έβγαινε από το μέτωπο. Mετά τους έθαβαν σε ομαδικούς τάφους. Για τις εκτελέσεις χρησιμοποιήθηκαν επιλεγμένοι εκτελεστές. ΄Eνας από αυτούς σύμφωνα με τα αρχεία της KGB είχε σκοτώσει την εποχή του Στάλιν 50.000 ανθρώπους. Οι εκτελεστές είχαν την ίδια μοίρα. Όταν ο μηχανισμός άλλαξε χέρια, εκτελέστηκαν σχεδόν όλοι.
Στις 9 Iουνίου 1940 ο υποδιοικητής της NKVD, Bασίλι B. Τσερνίσοφ, έκανε μια αναφορά σύμφωνα με την οποία τα στρατόπεδα ήταν έτοιμα να δεχθούν νέους κρατούμενους…

Aπό διάφορα ιστορικά βιβλία και μαρτυρίες 
H Mαύρη Bίβλος του Kομμουνισμού, Bιβλιοπωλείον της Eστίας
Tο κουτί της Πανδώρας (τηλεοπτική εκπομπή του K. Bαξεβάνη)

1 σχόλιο:

  1. Η οποία σφαγή αποκαλύφθηκε από τους Γερμανούς (βρήκαν έναν τουλάχιστον από τους ομαδικούς τάφους) το 1943 και πήρε μεγάλη δημοσιότητα παγκοσμίως. Οι Ρώσοι φυσικά αρνήθηκαν οποιαδήποτε σχέση με το έγκλημα και οι Άγγλοι με τους Αμερικανούς έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν. Κάπως έτσι, όλος ο κόσμος πίστεψε ότι αυτή η ιστορία ήταν ακόμα ένα από τα καλοστημένα κόλπα του Γκαίμπελς. Οι μόνοι που δεν έχαψαν το παραμύθι ήταν οι ίδιοι οι Πολωνοί. Χρειάστηκε να φτάσουμε στη δεκαετία του 1990 και στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης για να διεξαχθούν έρευνες από τη Ρωσία και να ομολογήσουν την ενοχή τους και την ενορχήστρωση της συγκάλυψης.
    Και εν έτει 2008 ο πάντα έγκυρος και ανεξάρτητος από κοματικές εξαρτήσεις Ριζοσπάστης, έγραφε:
    http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4459057

    ΑπάντησηΔιαγραφή