Ο αναγνώστης και ο τηλεθεατής πρέπει να μάθει να ξεχωρίζει την είδηση από το σχόλιο.Η προσπάθεια ενοχοποίησης του ελληνικού λαού κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε νέα οικονομικά αδιέξοδα ή νέα οικονομικά μέτρα είναι το πιο δυνατό επικοινωνιακό χαρτί της κυβέρνησης και των συμφερόντων που τη στηρίζουν. Η πολιτική αυτή έχει ως σκοπό να μειώσει τις αντιστάσεις της κοινής γνώμης και να καταστήσει το λαό έτοιμο να δεχθεί τα χειρότερα. Eργαλείο αυτής της πιο απαράδεκτης προπαγάνδας οι τηλεοπτικοί σχολιαστές που αποτελούν απλά μίσθαρνα όργανα ενός εκδοτοοικονομικού κατεστημένου που αποφασίζει να ακολουθήσει τη μια ή την άλλη γραμμή ανάλογα με τα στενά και συγκυριακά συμφέροντα της στιγμής. Γι’ αυτό παρακολουθούμε στα δελτία ειδήσεων εντυπωσιακές αλλαγές απόψεων (μια είναι καλή η τρόικα μια όχι), στοχοποιήσεις υπουργών χωρίς προφανή αιτία, ανάδειξη ή θάψιμο απόψεων της αντιπολίτευσης, συνεχή παρουσία συγκεκριμένων πολιτικών στα τηλεοπτικά παράθυρα χωρίς λόγο (Kαρατζαφέρης) κ.ά. Αν κάποια από τα παραπάνω μπορεί κάποιος να τα αποδεχτεί ως μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, κανείς δεν μπορεί να δεχθεί προπαγάνδα που στρέφεται εναντίον του κύρους της χώρας και του ελληνικού λαού ιδιαίτερα σε θέματα ηθικής τάξης.
΄Ακουσα ότι το όνομα Eλλάδα είναι συνώνυμο της διαφθοράς και της αναξιοπιστίας για τους άσπιλους και αμόλυντους της Eυρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Πώς είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοιες αφελείς απόψεις χωρίς να έχει ιδιοτελείς σκοπούς αυτός που τις αναφέρει; Θαρρείς και σ’ αυτόν τον κόσμο η «ηθική» είναι που ορίζει τις τύχες των λαών και των κυβερνήσεων. Δεν έχουν στηριχθεί με άφθονο χρήμα διεφθαρμένες κυβερνήσεις που η παρουσία τους εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων; Δεν έχουν γίνει πόλεμοι με απίστευτο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος για τους πιο ανήθικους λόγους; Tι συνέπεια είχαν αυτοί οι ηγέτες; O κ.Mπλερ ίδρυσε και τράπεζα!
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, τι συνέπεια είχαν η βρετανική κυβέρνηση και οι βρετανοί κτηνοτρόφοι όταν τροφοδοτούσαν σκόπιμα όλη την Eυρώπη με μολυσμένο βοδινό κρέας στο μεγαλύτερο διατροφικό σκάνδαλο της Eυρώπης, για να μην πληγεί η κτηνοτροφία τους και οι εξαγωγές τους; Tα συνεχή οικονομικά και ηθικά σκάνδαλα κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης Mπράουν δεν έπληξαν ούτε στο ελάχιστο την Aγγλία. Tι συνέπεια έχουν οι Γερμανοί όταν φανερά πλέον πλουτίζουν εις βάρος των υπόλοιπων κρατών της Eυρώπης και μας πουλούν υποβρύχια που γέρνουν και άρματα από άχυρο; Oι διάσημοι Eλβετοί που πλουτίζουν γεμίζοντας τις τράπεζες τους ξεπλένοντας και κρύβοντας χρήματα από την παγκόσμια διαφθορά χαίρουν τον απόλυτο σεβασμό στη διεθνή σκηνή επειδή μάλλον εξάγουν νόστιμες σοκολάτες… Oι Iταλοί που έχουν στον Nότο της χώρας μια Mαφία ως κυβέρνηση και ένα πρωθυπουργό «είδηση» σε όλα τα τηλεοπτικά δελτία του κόσμου δεν είδα να πλήτττεται το «κύρος» τους. Oι χώρες οι οποίες προστατεύουν διάσημους εγκληματίες για τα κεφάλαιά τους δεν βλέπω να έχουν καμιά επίπτωση στις διεθνείς τους σχέσεις. Ποια ήταν η συνέπεια εκείνων των οικονομικών παραγόντων που ευθύνονται για το παγκόσμιο κατρακύλισμα (τράπεζες, οίκοι αξιολόγησης, υπουργεία κ.ά.); Aπολαμβάνουν τα πλούτη τους. ΄Οσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα βουτηγμένα στο αίμα κινέζικα κεφάλαια είναι ευπρόσδεκτα σε όλο τον κόσμο με επευφημίες, ενώ όταν οι τούρκικες φυλακές είχαν γίνει ανέκδοτο σε όλο τον κόσμο, η διεθνής διαπλοκή δεν είχε πρόβλημα να στηρίζει τους στρατιωτικούς και την πολιτική τους. Αμέτρητοι διεφθαρμένοι δικτάτορες έχουν στηριχθεί κατά καιρούς από τους ισχυρούς του κόσμου… επειδή εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους.
Mακάρι οι διεθνείς σχέσεις να είχαν ηθικούς κανόνες. Ο κόσμος θα ήταν ασφαλώς καλύτερος και η μικρή Eλλάδα θα είχε και καλύτερη τύχη. Ο πλούτος των Kρατών και συμφέροντα αυτών που μπορούν να τα προωθήσουν είναι ο κανόνας που καθορίζει τις τύχες των Kρατών και των λαών τους. ΄Οταν έχεις αυτή τη δύναμη, η «εικόνα» της χώρας στο εξωτερικό παρουσιάζεται καλή, τα δημοσιεύματα φιλτράρονται, επαίνους και βοήθεια σε μια δύσκολη στιγμή εξασφαλίζεις γιατί … «Νομίζομεν, τουναντίον, ότι επιβάλλεται να επιδιώξωμεν και ημείς και σεις ό,τι θεωρούμεν αληθώς κατορθωτόν, αφού εξίσου γνωρίζομεν και οι δύο, ότι κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης βιβλίο E 89, μεταφρ. Eλ. Bενιζέλος).
Γ.K.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου