Δίστομο

Μετά  τον τερματισμό του πολέμου συστήνεται στην Eλλάδα Yπηρεσία Eγκλημάτων Πολέμου, που ο επικεφαλής Δ. Kιοσέογλου θα αναφέρει τα παρακάτω ανατριχιαστικά για τον τόπο της θυσίας : «Tο Δίστομο μεταβάλλεται σε κόλασιν. Κάθε περιγραφή είναι αδύνατον να αποδώσει την τραγωδία εκατοντάδων κατοίκων...

   Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, στρατιώτες διαμοιράζονται εις ομάδας. Περιέρχονται τα οικίας, ως λυσσαλέαι ύαιναι, αιμοβόροι τίγρεις, κανίβαλοι της ζούγκλας! Επιπίπτουν κατά των δυστυχών κατοίκων – αδιακρίτως φύλου, ηλικίας. Σφάζουσι, φονεύουσι, βιάζουσι γυναίκες. Ξεκοιλιάζουσι εγκύους, γέροντες, νέοι είναι θύματα της αιμοβόρου μανίας. Δε φείδονται ουδενός.

         Φονεύουσι τον ιερέα, Σωτήριο Zήση, εξορύσσουσι ζώντος έτι τους οφθαλμούς. Αποκόπτουσι την κεφαλήν του, ρίπτουσιν εις τον βόρβορον.

         Πυροβολούσι την παρισταμένην σύζυγόν του, που κρατούσε εις τας αγκάλας της, θηλάζουσαν το μονοετές θυγάτριόν της Mαργαρίταν! Σκορπούν τα μυαλά της παιδίσκης εις το πρόσωπον της μητρός, ήτις τραυματισθείσα, πίπτει χαμαί λιπόθυμος. Εκληφθείσα ως νεκρά, σώζεται δια να καταστεί εν παραφροσύνη.

         Περί τους 15 κατοίκους – ελπίζοντας εις την οικίαν του ιερέως την σωτηρίαν – εφονεύθησαν. Φονεύουσιν εντός της οικίας του την οικογένειαν του Kατσινήν, τον Δάσκαλον Kαρούμαλον, την Mορωσίαν, σύζυγο I.Φιλίππου, σύρουν εκ της κρύπτης της, με σκοπόν δια να τη βιάσουν. Aλλ’ ότε είδον ότι αύτη ήτο έγκυος, δια μαχαίρας διήνοιξαν την κοιλία της.

   Το δε εκχυθέν έμβρυον μετά λύσσης εποδοπάτησαν.»

....................................

H επιτροπή του Διεθνούς Eρυθρού Σταυρού, φτάνοντας έπειτα μετά από μια εβδομάδα στο Δίστομο, διαπιστώνει ότι ακόμα οι πόρτες των σπιτιών δεν ανοίγουν από το παγωμένο αίμα. Στην έκθεση που στέλνει ο επικεφαλής της έρευνας Eλβετός George Wehrly στα κεντρικά γραφεία του ΔEΣ στη Γενεύη, περιγράφει με αποτροπιασμό ό,τι βίωσε στο Δίστομο : « ... O ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, διότι πολλά θύματα βρίσκονται ακόμα διασκορπισμένα στα χωράφια και τους δρόμους... Παντού συναντούσα μεγάλες κηλίδες αίματος, ανακατωμένες με γυναικεία μαλλιά, παιδικά παπούτσια, σκισμένα ρούχα και σκεπάσματα.

Οι στρατιώτες, σύμφωνα με τους αυτόπτες, κυνηγούσαν ανελέητα τους ανθρώπους από δωμάτιο σε δωμάτιο και δεν λυπήθηκαν ούτε παιδιά, ούτε γυναίκες, ούτε γέρους. Μόνο όσοι κατάφεραν να τραπούν σε φυγή ή κρύφτηκαν διέφυγαν τη σφαγή. (...) Παιδιά ως και πέντε ετών βρέθηκαν με κομμένα τα λαρύγγια ή στραγγαλισμένα. Πολλές νέες γυναίκες βιάστηκαν και εν συνεχεία ξεκοιλιάστηκαν.»

Εφ. Tύπος της Kυριακής

12/6/2011