Oι επισκέψεις δεν φτάνουν...

εφ. Tα Nέα, 10/9/2012

Η επίσκεψη Mέρκελ στην Aθήνα δεν βοήθησε την ελληνική υπόθεση τόσο όσο αυτά που τη συνόδευσαν. Φαίνεται από τις επίσημες δηλώσεις αλλά και από δημοσιεύματα ότι κάτι προετοιμάζεται για να πάρουν οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου μια «γερή ανάσα», κάτι που θα τις επιτρέψει να δουν το μέλλον ή την προσπάθεια για την επιβίωσή τους με ευνοϊκότερους όρους. Μέσα σ’ένα τόσο ρευστό διεθνές περιβάλλον βέβαια τίποτα δεν εξασφαλίζεται πριν εφαρμοστεί μια απόφαση και τίποτα από μόνο του δεν μπορεί να σώσει μια τόσο άσχημη κατάσταση. Η αλλαγή της ψυχολογίας με την εμπέδωση της σταθερότητας όμως είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την αργή μεταστροφή μιας καταστροφικής πορείας.

Το παραμύθι των κυβερνόντων «περί της αξιοπιστίας της χώρας» πρέπει κάποτε να σταματήσει. Την αξιοπιστία, με την πραγματική σημασία της λέξης, την θεωρούν σημαντική οι σοβαροί και οι αξιόπιστοι. Η Tρόικα όπως αυτή εκφράζεται, όχι μόνο από τους «αστείους» που μας έχουν φορτωθεί ως ανθύπατοι, μπορεί να πει κανείς ότι είναι το καλύτερο παράδειγμα αναξιοπιστίας… Σίγουρα πολλές από τις αιτίες της κρίσης βρίσκονται εδώ. Όταν όμως η ανεργία στον τόπο μας φτάνει το 25,1% και αυξάνεται, όταν οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, όταν οι μισθοί δεν φτάνουν ούτε για τα απραίτητα, όταν η δυστυχία εξαπλώνεται σε αξιοπρεπείς ανθρώπους που δεν μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους ή ακόμη και να πληρώσουν τους φόρους τους, το επιχείρημα ότι πρέπει να πεθάνουμε «αξιόπιστοι» ακούγεται από αστείο έως εξοργιστικό… 

H πολιτική που εφαρμόζεται είναι καταφανέστατα λάθος, γιατί στηρίζεται στο αξίωμα ότι οι κοινωνίες κυβερνιούνται με οικονομικούς πίνακες. Όλα γίνονται με χρονοδιαγράμματα τα οποία δεν μπορούν να τηρηθούν, με αποφάσεις οι οποίες αποδίδουν χειρότερα από αυτά που προβλέπονται, με προβλέψεις μεγεθών οι οποίες ουδέποτε πλησιάζουν στην πραγματικότητα. Την καταπίνουμε όμως, γιατί γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες δεν έχουμε μέλλον εκτός E.E. και γιατί επίσης γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να επηρεάσουμε σε τίποτα μια E.E. την οποία η δυστυχία μας αφήνει παντελώς αδιάφορη.Tα συνεχή λάθη όμως φτάνουν σε ένα πολύ κακό τέλος.

Η κυβέρνηση επιτέλους εκτός από τις περικοπές θα πρέπει να ασχοληθεί και με μια διαφορετική πορεία της χώρας. Πέρα από την χωρίς πάτο υποβάθμιση της ζωής μας, δεν βλέπουμε και δεν ακούμε τίποτα να αλλάζει την ψυχολογία της κοινωνίας. Δεν υπάρχει τίποτα που να δίνει ελπίδα, ν’αλλάζει προς το καλύτερο τη ζωή κάποιων συμπολιτών μας. Από τον Iούνιο ο δημόσιος λόγος εξαντλείται στο τι θα κοπεί που. Ούτε  μια «καλή» είδηση πέρα από τις επισκέψεις του Πρωθυπουργού οι οποίες πέρα από κάποιες δηλώσεις συμπάθειας, οι οποίες, είναι αλήθεια ότι έλειπαν, δεν έχουν φέρει κάποιο απτό αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση εκτός από τις δηλώσεις των ξένων θα πρέπει να φροντίζει και για τη «φωνή» του λαού η οποία, όπως έγραψε ο Aισχύλος, είναι βαριά, όταν την ακολουθεί η οργή.

Τα οικονομικά προβλήματα, η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος με τις περίφημες «λίστες» να πηγαίνουν και να έρχονται, τα άλυτα κοινωνικά προβλήματα, η έξωθεν ταπείνωσή μας αλλά και η γελοιοποίηση εννοιών όπως αυτή της πατρίδας και του καθήκοντος, μας οδηγούν σε έναν σκληρό κατακερματισμό της κοινωνίας μας όπου θα δικαιώνονται όλο και περισσότερο απόψεις που θα εκφράζουν βία, αναταραχή, αναχρονισμό και θα δημιουργούν συνθήκες απόλυτης ηθικής παρακμής. Αυτή τη στιγμή όλα τα παραπάνω τα ζούμε, τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά· ας σκεφτούν κάποιοι, εντός και εκτός, ότι στο NSDAP αρκούσε μια μόνο ψήφος του 33% για να ακολουθήσει αυτό που ακολούθησε. Eλπίζουμε ότι κάποια στιγμή, λαός και ηγεσία, θα φανερώσουμε αρετές που θα μας επιτρέψουν να ξεπεράσουμε αυτήν την κατάσταση με αξιοπρέπεια. 

ΓK