Το μόνο αισιόδοξο πολιτικό γεγονός των τελευταίων μηνών είναι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ. Αυτός ο ισχυρισμός δεν έχει να κάνει με την ικανότητα του νέου αρχηγού ή την δυνατότητα να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχτηκε μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις με μεγάλη συμμετοχή, γεγονός που δείχνει ότι το ποσοστό της ΝΔ στις προηγούμενες εκλογές μπορεί να θεωρηθεί συμπαγές. Η αναπάντεχα μεγάλη συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές δίνει στην αξιωματική αντιπολίτευση τη δυνατότητα να ασκήσει τα διευρυμένα λόγω της συγκυρίας καθήκοντά της και να ακουστεί, να μην συρθεί στις κυβερνητικές επιλογές και να εμφανίζεται πολιτικά ισχυρή. Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή και έτοιμη αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν υπήρχε σε προηγούμενες περιόδους με αποτέλεσμα να ενισχυθούν ο λαϊκισμός και τα άκρα.
Η επιλογή του εκλογικού σώματος της ΝΔ είχε επίσης αρκετό ενδιαφέρον. Οι ψηφοφόροι και φίλοι της ΝΔ (συμμετείχαν πολλοί που δεν ψήφισαν ΝΔ) δεν επέλεξαν ηγεσία που θα εμφανιζόταν ως αντι Τσίπρας, δηλαδή νέα, σχετικά άφθαρτη, γενικόλογη, ρηχά συμπαθής αλλά και με σοβαρά ερωτηματικά όσον αφορά την επάρκεια. Επέλεξαν αρχηγό που στο προηγούμενο πολιτικό διάστημα ήταν ενεργός και με αποφάσεις που, καλές ή κακές, δημιουργούν φθορά. Επιλέχθηκε η ηγεσία που είχε δώσει δείγματα γραφής.
Αν το πρώτο αίτημα του κόσμου ζητούσε αποδείξεις σοβαρότητας το άλλο ζητούσε ανανέωση. Η ανανέωση έχει και ηλικιακά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Όταν εκλέγεται μια ηγεσία κοντά στα 65 και με δεκαετίες στην πολιτική κανείς δεν περιμένει την απόσυρση πολιτικών προσώπων που το περισσότερο δεν αξίζουν αν και επιβιώνουν πολιτικά, έχουν φθαρεί και το λιγότερο έχουν απλά κουράσει. Η πολιτική επιβίωση των σημερινών προσώπων της κοινοβουλευτικής ομάδας αλλά και του φθαρμένου στελεχιακού δυναμικού της ΝΔ οδήγησε τους περισσότερους και παλιότερους βουλευτές της ΝΔ, αλλά και μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού, να στηρίξουν την υποψηφιότητα του Μεϊμαράκη, που, αξίζει να σημειωθεί, είχε χάσει ήδη εκλογές (αν έχανε και τις επόμενες θα εξέλεγαν άλλον…;). Το «εγώ είμαι παλιός» και το «με στηρίζει ο Καραμανλής» του Μεϊμαράκη συνόδευε πάντα μία παραπολιτικού περιεχομένου συνέντευξη, χωρίς καμιά πολιτική αξία. Επίσης ο Μεϊμαράκης δεν υπηρέτησε ποτέ σε παραγωγικό Υπουργείο. Υπήρξε Πρόεδρος της Βουλής, υπουργός Εθνικής ΄Αμυνας και παλιότερα στο Αθλητισμού. Ακόμα κι αν κέρδιζε τις εκλογές, που έφτασε πολύ κοντά, χαμένος θα έβγαινε. Με τη στήριξη του κομματικού μηχανισμού, της κοινοβουλευτικής ομάδας αλλά και του Καραμανλή, που ο ίδιος δεν μίλησε αλλά «μίλησαν» οι Σέρρες, το 38% δεν αποτελεί επιτυχία. Στην πολιτική πρέπει να ακούς το αίτημα των καιρών που δεν περιμένουν.
Η υποψηφιότητα Τζιτζικώστα στερούταν πολιτικού περιεχομένου, η υποψηφιότητα Γεωργιάδη κατατέθηκε για να καταγραφεί και η υποψηφιότητα Μεϊμαράκη δεν έφερνε τίποτα το καινούριο. Αν κάτι έβλαψε, πέρα από τα γενικά χαρακτηριστικά, την υποψηφιότητα Μεϊμαράκη ήταν η παρασκηνιακή και φημολογούμενη συνεννόηση Καραμανλή - Τσίπρα. Ειδικά η ραδιοφωνική τοποθέτηση Ρουσόπουλου για το πόσο μεγάλος ηγέτης είναι ο Πρωθυπουργός απογοήτευσε πολλούς και σκεπτόμενους ψηφοφόρους της ΝΔ. Η μόνη υποψηφιότητα που είχε πολιτικά χαρακτηριστικά, προτάσεις, θέσεις ξεκάθαρες, ήταν αυτή του νικητή Μητσοτάκη και γι’ αυτό το ποσοστό της νίκης χτίστηκε εβδομάδα την εβδομάδα. Ειδικά στην Μακεδονία και στη Θεσσαλονίκη το κλίμα δεν υπήρξε ποτέ θετικό για την οικογένεια Μητσοτάκη πριν τις εκλογές. Ο Μητσοτάκης έπεισε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένα πολιτικός ιδεολογικά ξεκάθαρος. Είναι φιλελεύθερος, πρακτικός, κοσμοπολίτης και μπορεί να εκπροσωπεί τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας. Η ΝΔ είχε αποξενωθεί, καιρό τώρα περνώντας την παρακμή της, από στρώματα της κοινωνίας που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ελίτ χωρίς να διαθέτουν και οικονομική δύναμη. Μπορεί να καταρτήσει τη δική του μεταρρυθμιστική λίστα για τον επανασχεδιασμό (δεν είναι αριστερή η χρήση του όρου) της οικονομίας και της κοινωνίας που θα ξεπερνά το Μνημόνιο.
Η πορεία όμως δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Μην περιμένει κανείς οπαδός της ΝΔ μεγάλα και γρήγορα δημοσκοπικά άλματα. Τα προβλήματα είναι πολύ δύσκολα, αν και με λίγη σοφία και πολιτικό κουράγιο η χώρα θα μπορούσε να απογειωθεί. Το πρώτο μέλημά του είναι να κάνει τη ΝΔ ένα σύγχρονο συμμετοχικό ευρωπαϊκό κόμμα που θα πράγει πολιτική και θα είναι ελκυστικό όχι μόνο για τον ψηφοφόρο αλλά και για το νέο στέλεχος. Η πιο δύσκολη δουλειά για τον νέο αρχηγό της ΝΔ είναι να πείσει για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων ένα λαό που αρνείται να ακούσει. Να του γνωρίσει την φιλολαϊκή πλευρά των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Να συσπειρώσει δυνάμεις εκσυχρονιστικές, να πείσει για την ποιοτική του υπεροχή. Δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου, δεν τον βοηθά η κοινοβουλευτική του ομάδα και ο λαός, το κυριότερο, δεν πιστεύει τίποτα και σε κανένα.
ΓΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου