8 Μαΐ 2016

Κυβερνητική παρακμή... 2

Κάπως έτσι... με δερμάτινο, το πουκάμισο έξω
και τα χέρια στις τσέπες...
Η Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη σελίδα των ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης και πάντα με άσχημο τρόπο. Και είναι αλήθεια ότι η χώρα αδικήθηκε πολλές φορές, τόσο με την τιμωρητική επιβολή σκληρών και αδιέξοδων οικονομικών μέτρων όσο και με την αναπαραγωγή δημοσιευμάτων που με ένα ρατσιστικό τρόπο παρουσίαζαν την Ελλάδα ως ένα αποτυχημένο κράτος και το λαό ως τον μόνο διεφθαρμένο στην Ευρώπη. Οι περιβόητοι θεσμοί και οι εκπρόσωποί τους δεν υπεράσπισαν ποτέ την Ελλάδα. Οι αποκαλύψεις του Γιουνκέρ περί διεφθαρμένης Ελλάδας, άσχετα αν ήταν οι τοποθετήσεις του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού ήταν απαράδεκτες. Ήταν υποχρέωσή τους η υπεράσπιση του κύρους της Ελλάδας και η υπεράσπιση της Ευρώπης. Αυτή την διεθνή εικόνα της χώρας είχαν να διαχειριστούν οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται την πργματικότητα. Και η πραγματικότητα δεν αλλάζει σύμφωνα με τις επιθυμίες μας, το δίκιο μας ή απλά επειδή το είπαμε. Η κυβέρνηση Σαμαρά προσπάθησε με επικοινωνιακά συνθήματα, προσεκτικές κινήσεις που δεν έδιναν αφορμές, συνεχείς επιτυχημένες επισκέψεις στο εξωτερικό, με επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, να αποκαταστήσει την εικόνα της χώρας. Τα αποτελέσματα ήταν φτωχά. Η στάση της Τρόικας από τον Αύγουστο του 2014 και μετά φανερώνουν ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί παρέμεναν σε μια αντιπαραγωγικά καχύποπτη στάση απέναντι στην Ελλάδα.
Και κάπου εδώ ο ελληνικός λαός κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί την διεθνή εικόνα της χώρας· και κάπου εδώ αρχίσαμε να ζούμε την κορύφωση της ελληνικής τραγωδίας τρέμοντας πάντα το στάδιο της κάθαρσης.
Η περίοδος Ιανουαρίου - Ιουλίου 2015 αποδείχθηκε η χειρότερη ως προς τη διεθνή εικόνα της χώρας. Περάσαμε από την γενική κατακραυγή στον γενικό περίγελο. Όλη η διεθνής κοινότητα γελούσε, και η ελληνική κοινωνία αποθέωνε την κυβέρνηση αυτογελοιοποιούμενη… Η επικεφαλής του ΔΝΤ βρήκε την άνεση να πει ότι «είναι ανάγκη να διαπραγματευτεί με ενήλικες», ο διεθνής τύπος σχολίαζε σατιρικά τις ενδυματολογικές επιλογές του Βαρουφάκη, ο Πρωθυπουργός επέλεγε να μιλάει αγγλικά γι' αυτά που δεν μπορούσε να εκφράσει ούτε στα ελληνικά, η χώρα βάδιζε στην αυτοκτονία αυτοαποθεούμενη… Ο ξένος τύπος έσπαγε πλάκα με τα πανηγύρια, και θεωρούσε σχεδόν δεδομένο ότι η χώρα βάδιζε εκτός Ευρώπης και η Ελλάδα θύμιζε την Πομπηία λίγες ώρες πριν την έκρηξη του Βεζούβιου.
Έχουμε έναν πρωθυπουργό που δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στο εξωτερικό. Μου δίνει αρκετές φορές την εντύπωση ότι δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται. Γι’ αυτό και οι όποιες δημόσιες τοποθετήσεις του, όταν βρίσκεται έξω, απευθύνονται σε άθλια αγγλικά στο εσωτερικό. Ας του πει κάποιος ότι ασφαλώς δεν είναι αναγκασμένος να γνωρίζει αγγλικά. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να εκτίθεται και να εκθέτει και τη χώρα. Ας μιλάει ελληνικά με τη βοήθεια διερμηνέα… Φτάνουν οι άλλες ελλείψεις του. Αρκεί που δεν γνωρίζει οικονομικά, αρκεί που δεν γνωρίζει καλά ελληνικά… αρκεί που δεν μπορεί να επιλέξει υπουργούς και συμβούλους, Οι άλλοι μιλούν με κορυφές. Ο δικός μας μιλάει με τον Καμμένο και τον Καρανίκα… Αφού δεν είναι κατάλληλος, ας φαίνεται τουλάχιστον…
Η σωστή ανάγνωση της διεθνούς πραγματικότητας είναι θεμελιώδης στον σχεδιασμό της όποιας πολιτικής. Και πρώτα απ’ όλα έρχεται το συμφέρον της χώρας. Η χώρα έχει συμφέροντα και δεν κυβερνιέται με συναισθηματισμούς όσο αγαθοί και να είναι. Η Ελλάδα λοιπόν σήμερα εμφανίζεται στην Ευρώπη ως μια χώρα που δεν μπορεί να φυλάξει τα σύνορά της, γεμίζει πρόσφυγες και μετανάστες τους οποίους δεν μπορεί να ελέγξει με συνέπεια να δημιουργείται μεγάλο θέμα ασφάλειας και ότι το πρόβλημα θέλει να το μεταθέσει στην υπόλοιπη Ευρώπη… Η υπουργός Χριστοδουλοπούλου άνοιξε τα σύνορα με την άποψη ότι οι πρόσφυγες απλά «λιάζονται» στην Ελλάδα και ότι «εξαφανίζονται» στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εννοείται ότι δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει την υπόλοιπη Ευρώπη αν θέλει, και πώς θα διαχειριστεί το 1εκ. προσφύγων - μεταναστών που πέρασαν από την Ελλάδα και έφτασαν στην Ευρώπη… Μια Ευρώπη που και σε επίπεδο ηγεσίας και σε επίπεδο κοινής γνώμης, ιδίως μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα δεν είναι διατεθημένη να αναλάβει τον κίνδυνο περίθαλψης μουσουλμάνων που, αν και αθώοι, σίγουρα δημιουργούν ένα επιπρόσθετο και επικίνδυνο κοινωνικό, πολιτικό, λόγω ακροδεξιάς, και οικονομικό βάρος. Η Ελλάδα και πάλι βρίσκεται υπό πίεση…
Κάπου μες στην ανεπάρκεια, στην ακαταλληλότητα, με φανερή έλλειψη οράματος, ποιότητας, προθέσεων φτάνεις στο φρικτό σημείο να παρακαλάς… Η επιστολή Τσακαλώτου αλλά και η δημοσίευσή της θα αποτελούν μια ιστορική πηγή για τη διεθνή θέση της χώρας στα 2016… Παρακαλάμε γιατί δεν μπορούμε· και δεν μπορούμε γιατί δεν θέλουμε. Η κυβέρνηση πλέον γλείφει με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο εκεί που έφτυνε. Και αυτό για να διατηρηθεί στην εξουσία… Αυτό είναι η πρώτη φορά Αριστερά…
Η Ελλάδα δίνει την εικόνα ενός αποτυχημένου Κράτους· μιας παρακμιακής κοινωνίας η οποία βουλιάζει και οικονομικά και ηθικά. Κάθε δήλωση, κάθε πρόσληψη, κάθε πολιτική πράξη φανερώνει την κακή ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας και αυτή είναι και η εικόνα που έχουν για τη χώρα και η ηγεσία αλλά και η κοινή γνώμη της Ευρώπης. Σκέφτομαι τι εντύπωση κάνουν στην κατάστασή μας οι δηλώσεις τύπου Πολάκη ή τύπου Μάρδα… ή οι προσλήψεις δίπλα στον Πρωθυπουργό σαν του Καρανίκα. Δίνουμε την εικόνα μιας χώρας που δεν θέλει να αλλάξει, δεν θέλει να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της, δεν θέλει να σωθεί. Δεν ξέρει καν τι να κάνει. Φοβάμαι ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πολλές αποδείξεις για να διορθωθεί η άσχημη εικόνα της χώρας. Με αυτή τη σύνθεση της Βουλής, με τον λαό σ’ αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να υποσχεθούμε τίποτα το φιλόδοξο, τίποτα το ευχάριστο, τίποτα το ευγενές. 

ΓΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου