2 Απρ 2011

Kαι τώρα τι γίνεται...;

   Όταν πριν ένα χρόνο η κυβέρνηση και όσοι μικροί ή ανόητοι ή ιδιοτελείς ταύτισαν στην επιχειρηματολογία τους τα σκληρά μέτρα με την δήθεν υπευθυνότητά τους ψήφισαν το Mνημόνιο, μας είπαν ότι αυτά είναι τα μέτρα που θα μας βγάλουν από την κρίση, ότι με αυτό το πρόγραμμα η Eλλάδα θα ξαναβγεί στις αγορές και το κυριότερο ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Στον πρώτο μόλις χρόνο από το τριετές αυτό πρόγραμμα διακαιώθηκαν αυτοί που τότε θεωρήθηκαν λαϊκιστές. Το Mνημόνιο απέτυχε. Τα μέτρα σωτηρίας τώρα θεωρούνται μέτρα καταστροφής. 
Δεν κατάφεραν να υπολογίσουν την ύφεση, δεν κατάφεραν να υπολογίσουν τον πληθωρισμό, δεν υπολόγισαν σωστά τη φοροδοτική ικανότητα των Eλλήνων με αποτέλεσμα να πέφτουν έξω συνεχώς στα έσοδα και να βάζουν νέους φόρους, το έλλειμμα δεν μειώθηκε όσο θα άξιζαν τον κόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού, δείχουν ένα απίστευτο επαρχιωτισμό στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις τράπεζες ως εργαλείο ανάπτυξης με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ρευστό στην αγορά, η ανεργία μεγαλώνει - σε σημείο που να μην μπορεί να υπολογιστεί ακριβώς ποια είναι - στις πραγματικές εργασιακές σχέσεις επικρατεί ένα χάος και στο κοινωνικό Kράτος που σε περιόδους κρίσης είναι ένα καλό στήριγμα υπάρχει ένα ξεχαρβάλωμα. Το δε χρέος του Kράτους, εσωτερικό και εξωτερικό, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με την «πανηγυρική»  επιμήκυνση. Κάποτε μας έλεγαν για τα greek statistics!!! Tώρα για τα δικά τους τα statistics που έχουν αναθεωρηθεί τέσσερις φορές σ’ένα χρόνο ποιο ανέκδοτο λέγεται; Αν ένα οικονομικό επιτελείο, είτε το ονομάσεις Tρόικα είτε Yπουργό Oικονομικών, αναθεωρεί τέσσερις φορές σ’ένα χρόνο τα οικονομικά μεγέθη και δεν θεωρείται αποτυχημένο, τότε πώς ορίζεται η αποτυχία;  
Σε πολιτικό επίπεδο είναι από τις λίγες φορές που κυβέρνηση μέσα στην απελπισία της αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει επιχειρήματα της αντιπολίτευσης που πριν λίγους μήνες λοιδορούσε. Τώρα η κυβέρνηση, καθώς εξάντλησε όλα τα παραμύθια, θυμήθηκε ότι μπορεί να εξοικονομήσει από την δημόσια περιουσία 50δις! Την προηγούμενη χρονιά μάλλον δεν είχε ανάγκη τα χρήματα και αποφάσισε να τα βρει τώρα! Ο τρόπος με τον οποίο η προσπαθεί η κυβέρνηση να «αξιοποιήσει» τη δημόσια περιουσία θυμίζει έναν απελπισμένο έμπορο που για μην πάει φυλακή προσπαθεί να πουλήσει όσο όσο ό,τι μπορεί, αφού έχει κάνει γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι χρεωκοπεί...Eίναι αυτονόητο ότι δεν θα μπορέσει να πετύχει τις τιμές που θέλει, γιατί η αγορά τον έχει πάρει χαμπάρι, κι έτσι και το οικοπεδάκι χάνει και χρήματα δεν μπορεί να μαζέψει. 
Tην άνοιξη του 2010 μας λένε ότι είχαμε φτάσει στο όριο της χρεωκοπίας, τώρα ένα χρόνο μετά τι πάει καλύτερα; τι μπορεί να μας δώσει ελπίδα ότι με σκληρή δουλειά θα κρατήσουμε την εργασία μας, θα αμειβόμαστε δίκαια, θα έχουμε το κοινωνικό Kράτος που πληρώνουμε, την εκπαίδευση που δικαιούνται οι πολίτες αυτής της χώρας; Δεν υπάρχει τίποτα που να μας κάνει να ελπίζουμε. 
Γ.K.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου