Δειλοί, άβουλοι και μοιραίοι

Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με το μέλλον της κρίσης έρχονται από την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Ενώ στα λαϊκά στρώματα βρίσκεις κάποια ζωτικότητα που μπορεί να εκφράζεται άλλες φορές ως οργή και λιγότερες φορές φορές ως διαμαρτυρία, στα ανώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και στην κυβέρνηση δεν βλέπεις ούτε τοποθετήσεις ούτε κινήσεις που να δίνουν ένα τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας.
Τα λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι αυτοί που έδωσαν ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματος τους είτε με τις περικοπές στους μισθούς είτε με την αύξηση των έμμεσων φόρων· οι εργαζόμενοι στερήθηκαν πολλά ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και υποχρεώθηκαν να εργάζονται και να παράγουν υπό το καθεστώς της απόλυτης ανασφάλειας. Οι υπόλοιποι το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν σενάρια καταστροφής, που μπορεί να μην είναι όλα εκτός παραγματικότητας, η συνεχής όμως αναπαραγωγή τους χωρίς δράση τα φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα. 

Μπροστάρης στην καταστροφολογία είναι η κυβέρνηση. Δειλή, άβουλη και φοβάμαι μοιραία στέκεται στην εξακρίβωση της πλήρους αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της, χωρίς όμως και να την παραδέχεται, και δεν κάνει το ευκολότερο από αυτά που υπέγραψε στο Mνημόνιο. Αποκρατικοποιήσεις και άνοιγμα των αγορών. Δεν είναι θαρραλέος αλλά ανήθικος αυτός που αποφασίζει να ανεβάσει την ανεργία στο 20%, να μειώσει συντάξεις των 700€ και δεν μπορεί ή δεν θέλει να πουλήσει τον OTE. Είναι ανήθικος αυτός που ακόμα κρατάει κρατικά καζίνο, κρατικές τράπεζες και τολμά να συζητά την απόλυση δημοσίων υπαλλήλων όταν δεν τολμά να ιδιωτικοποιήσει τη ΔEH, με την ταυτόχρονη απελευθέρωση της αγοράς της ενέργειας, με πρόφαση το Φωτόπουλο! Mάλλον τα συμφέροντα που χάνουν από την ιδιωτικοποίηση της ΔEH φοβάται η κυβέρνηση και όχι τον ασήμαντο Φωτόπουλο!

Μέσα στον πανικό και την άγνοια για το μέλλον ζητά συναίνεση και συστράτευση. Δεν μας λέει όμως το περιεχόμενο της συναίνεσης και της συστράτευσης. Ποιος να συναινέσει και να συστρατευτεί; ο άνεργος; ο συνταξιούχος των χιλίων και κάτω ευρώ; και που ακριβώς πρέπει να συναινέσουν και συστρατευτούν; στον αφανισμό τους; και σε τι ακριβώς χρειάζεται η συναίνεση μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης; φταίει η αξιωματική αντιπολίτευση που η κυβέρνηση δεν έκανε καμιά ιδιωτικοποίηση; Η NΔ ποτέ δεν είχε τη δυνατότητα ούτε κόσμο να κινητοποιήσει, ούτε διαδηλώσεις να κάνει… O Πρωθυπουργός πήγαινε στο λιμάνι για να διώξει την Cosco, ο Πρωθυπουργός έλεγε ότι θα επαναγοράσει τον OTE και ο ίδιος έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν», όταν ο αντίπαλός του προετοίμαζε  την κοινωνία για χειρότερες μέρες. Θα ήταν καλύτερο ο Πρωθυπουργός να καταφέρει τη συναίνεση στην κυβέρνησή του, η οποία δεν γνωρίζει που πατά και που βρίσκεται ακόμα και στα πιο σημαντικά.

Δεν είναι κακό για την κυβέρνηση να αποδεχθεί ότι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το Mνημόνιο, όπως εφαρμόστηκε τουλάχιστον, ήταν λάθος γι’ αυτό και επί της ουσίας η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι όταν ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια. Αν φοβάται να αναλάβει την πολιτική ευθύνη, ας τη ρίξει σε άλλους… αυτό ξέρει να το κάνει πολύ καλά.

Γ.K.