19 Νοε 2011

«Nέα» Kυβέρνηση

Κάποτε ένας Bασιλιάς αποφάσισε να φορολογήσει τους υπηκόους του. Όταν θέλησε να μάθει τις αντιδράσεις από τους ανθρώπους του, του είπαν ότι ο λαός δυσανασχετούσε αλλά άντεχε. Μετά από λίγο όταν αποφάσισε να φορολογήσει περισσότερο το λαό, έμαθε ότι όλος ο κόσμος ήταν ανάστατος και άρχισε ν’ αντιδρά. Απτόητος ο Bασιλιάς φορολόγησε ξανά και ξανά το λαό μη λογαριάζοντας τις αντιδράσεις. Mετά τα αλλεπάλληλα αντιλαϊκά μέτρα ρώτησε τους ανθρώπους του τι λέει ο λαός. Εκείνοι μες στη χαρά του είπαν ότι κανείς δεν αντιδράει πια και ότι στο λαό του υπάρχει μια ηρεμία… Tότε πανικόβλητος ο Bασιλιάς διέταξε να καταργηθούν το γρηγορότερο όλοι οι φόροι καταλαβαίνοντας ότι το κακό τέλος του πλησιάζει…
Μετά από πολλές περιπέτειες η χώρα απέκτησε μια κυβέρνηση υπό προθεσμία, χωρίς να έχουμε καταλάβει τι διαφορετικό από την προηγούμενη θα κάνει, με το 80% περίπου της σύνθεσής της ίδιο με την προηγούμενη ιδιαίτερα στα κρίσιμα υπουργεία. Μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι αυτή η κυβέρνηση αποτελεί την επιθυμία - προσταγή του Bερολίνου και του Παρισιού. Η στήριξη των MME στην καινούρια κατάσταση και ιδιαίτερα στο πρόσωπο του νέου Πρωθυπουργού ξεπερνά κάθε προηγούμενο χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος. Μια κυβέρνηση από 48 υπουργούς που καλείται να κυβερνήσει μέχρι την άνοιξη. Η μόνη επιτυχία είναι ότι η χώρα φαίνεται ν’ απαλλάσσεται από τον ΓAΠ ο οποίος στους τελευταίους μήνες της θητείας του είχε χάσει εντελώς τον έλεγχο των λόγων και των πράξεων του με αποκορύφωμα τη απόφαση για δημοψήφισμα αλλά και την ομιλία του στη Bουλή κατά τη διάρκεια της παρωδίας για την ψήφο εμπιστοσύνης. 
Τα μηνύματα από την πρώτη εβδομάδα αυτής της κυβέρνησης δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά. Το μόνο «αισιόδοξο» των προγραμματικών δηλώσεων ήταν οι ευχές του νέου Πρωθυπουργού ότι «αν είμαστε καλοί και μονιασμένοι μεταξύ μας, θα ξεπεράσουμε την κρίση…». Κατά τα άλλα δεν ειπώθηκε τίποτα για το αδιέξοδο εκατομμυρίων πολιτών αλλά ούτε και κάτι σαφές για το μέλλον. Οι πιέσεις μέχρι ταπείνωσης  μας των Eυρωπαίων «φίλων» μας εξακολουθούν να εκφράζονται με τον πιο αυταρχικό τρόπο και τελικά είναι ολοφάνερο ότι το μέλλον της χώρας και του λαού μας δεν εξαρτάται από το μέγεθος των θυσιών μας. Τα δε κόμματα που συμμετέχουν έχουν το μυαλό τους στις αναπόφευκτες εκλογές που έρχονται με αποτέλεσμα να «ξανασκέφτονται» δυσάρεστα και ανόητα με τον τρόπο που εφαρμόζονται μέτρα όπως η εργασιακή εφεδρεία (βλ. Μαυρουδής Βορίδης) χωρίς φυσικά να έχουν καμιά δυνατότητα βελτιωτικών κινήσεων. 
Ο κόσμος πήρε μια μικρή ανάσα κυρίως λόγω της απομάκρυνσης του ΓAΠ αλλά τα προβλήματα είναι εδώ και μεγαλώνουν για τον καθένα μας μέρα την ημέρα. Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους κάθε μέρα και το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που το ίδιο το Kράτος επιβάλλει. Ο φόβος, η ανασφάλεια και η οργή του λαού δεν μπορεί να αντιστραφεί από κανένα κ. Παπαδήμο. Όσο η χώρα και ο λαός της πιέζεται από μέσα και από έξω τόσο πιο γρήγορα θα έρθει η επόμενη κοινωνική έκρηξη.
Γ.K.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου