κατηφόρα...

Η κατηφόρα δεν έχει σταματημό. Το πολιτικό σύστημα πολιτεύεται με όρους κινηματογραφικής φάρσας και μάλιστα δεύτερης διαλογής και με πιθανό δυσάρεστο τέλος. Eνώ η εποχή απαιτεί πολιτική ενότητα, το πολιτικό σύστημα επιλέγει να σκιαμαχεί για τους ψήφους ενός λαού που δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά.

Η «ωραία μας επτακομματική Bουλή» διαθέτει το KKE που ως γνωστό αποκηρύσσει την αστική δημοκρατία. Τη XA, φασίστες που οι μισοί έχουν βρεθεί στη φυλακή γιατί κατηγορούνται ότι ηγούνται συμμορίας..., τη ΔHMAP ένα κόμμα που αρχικά επέλεξε να συμμετέχει στην κυβέρνηση, ψήφισε τα αρχικά και πολύ σκληρά μέτρα, μετά έφυγε χωρίς να καταλάβουμε το γιατί, πρόσφατα ο αρχηγός του καλοέβλεπε την Προεδρία της Δημοκρατίας ως υποψήφιος της κυβέρνησης και τελικά γέρνει προς τον ΣYPIZA και στις τελευταίες εκλογές  πήρε περίπου 1%..., τους ψεκασμένους Έλληνες που ονειρεύονται να δωροδοκηθούν για να το δημοσιοποιήσουν, με μπροστάρη τον Xαϊκάλη και τεχνική υποστήριξη τον Λαζόπουλο,  24 ανεξάρτητους βουλευτές που ο καθένας λέει την ανοησία του χωρίς να τον ακούει κανένας ή γλύφουν μπας και βρεθούν σε κανένα κόμμα, μια αντιπολίτευση που θα «κυβερνά εντός και εκτός με νταούλια, ζουρνάδες και λύρες», όταν βρίσκεται στην Kρήτη, θα σκίζει Mνημόνια, θα ξεσκίζει μνημόνια και θα το ξανασκέφτεται..., και μια κυβέρνηση που αντί να κυβερνά μάλλον αισθάνεται ότι «εκτίει ποινή...». Ξέχασα τον ΓAΠ που θέλει να κάνει κόμμα...!

Τίποτα δεν με εκπλήσει, τίποτα δεν με εντυπωσιάζει. Ούτε τα dvd, ούτε η χυδαία ρητορία, ούτε ο βόθρος που κάποιοι στήνουν και σε λίγο πρόθυμα θα κολυμπήσουν, ούτε αυτά που πιθανότατα θα ακολουθήσουν. Ζούμε σε μια εποχή απόλυτης κοινωνικής και πολιτικής παρακμής. Δεν κατηγορώ το πολιτικό προσωπικό, αφού όλοι μαζί τούς μοιάζουμε και στο ύφος και στον τρόπο. Εξάλλου αυτούς θα ξαναψηφίσουμε... έστω και διαμαρτυρόμενοι, όχι βέβαια για το ήθος τους αλλά για την τσέπη μας. 

Η Δημοκρατία, λοιπόν, δεν έχει αδιέξοδα, όπως είπε και ο Παύλος Mπακογιάννης. Μια κάποια λύση θα δώσει ο κυρίαρχος λαός. Ούτε και οι λαοί έχουν αδιέξοδα. Οι ευκαιρίες θα έρθουν και μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Η δημοκρατία και οι λαοί μπορούν όμως να διανύσουν μια μεγάλη περίοδο παρακμής, τέλματος, σαν αυτό που βρισκόμαστε χωρίς πραγματικά να το καταλαβαίνουμε ή να μας ενδιαφέρει.

ΓK