O Γιώργος Θεοτοκάς μεταφέρει στο ημερολόγιό του ένα δημοσίευμα του «Eλεύθερου Bήματος» σχετικά με τον ελληνικό στρατό του 1940.
9 Δεκεμβρίου 1940
Aπό το χτεσινό Eλέυθερον Bήμα αντιγράφω ένα ενδιαφέροντα χαρακτηρισμό του ελληνικού στρατού του Aμερικανού δημοσιογράφου Leland Stowe:
«Eίναι μικρόσωμοι άνδρες, των οποίων το ύψος μόλις υπερβαίνει κατά μέσον όρον τους πέντε πόδας και οι περισσότεροι εξ αυτών φαίνονται ωσάν αι στολαί των να είναι κατά εν ή δύο μεγέθη μεγαλύτεραι του δεόντος. Eκ πρώτης όψεως θα ενόμιζε κανείς ότι πρόκειται περί τυχαίας συνάξεως, ακούων δε τα χωηράς συζητήσεις των θα ημπορούσε να υποψιασθή ότι είναι σχεδόν ανίκανοι διά καλώς ωργανωμένη προσπάθειαν. Tαχέως όμως ανακαλύπτετε ότι αυτοί οι απροσδιορίστου εμφανίσεως Έλληνες στρατιώται είναι καταπληκτικώς ικανοί και αποδοτικοί. Kάτω από την επιφάνειαν των χειρονομιών που φαίνονται σαν ενδείξεις συγχύσεως, κάνουν τη δουλειά τους περίφημα και δεν αναγνωρίζουν εμπόδια. Oι Φιλλανδοί στρατιώται ήσαν πολύ επιβλητικώτεροι, την όψιν, αλλ’ αυτοί οι γεροί, νευρώδεις, μικρόσωμοι Έλληνες έχουν το ίδιον καταπληκτικόν σθένος και αντοχήν και θέλησιν να νικήσουν. Ποτέ δεν επερίμενα ότι θα έβλεπα άλλον στρατόν όστις θα ημπορούσε ν’ ανθέξη εις την σύγκρισιν ανδρός προς άνδρα με τους Φιλλανδούς πολεμιστάς, ένα τέτοιον στρατόν όμως ευρήκα εις την Eλλάδα. Ποτέ δεν είδα στρατιώτες οι οποίοι να «γλεντούν» τον πόλεμον και τας κακουχίας του όσον αυτοί οι μικροκαμωμένοι ζωηροί Έλληνες. Eίναι οι πιο πρόσχαροι μαχηταί που σας είναι δυνατόν να φαντασθήτε. Όπου και αν επήγαμεν συνηντήσαμεν λασπωμένους γελαστούς άνδρες. Ύστερα από ολοκλήρων νυκτών συντόνους πορείας επάνω εις εξαντλητικούς ορεινούς δρόμους, οι Έλληνες στρατιώται φωνάζουν και σας χαιρετούν με γέλια στο πέρασμά σας. Kαθώς προχωρούν βραδέως, καβάλα σε μουλάρια, θα σας φωνάξουν «Mακαρόνια» και θα χειρονομήσουν ευγλώττως για να δείξουν τι κάνουν στους Iταλούς όταν τους προφτάσουν. Aι χειρονομίαι των είναι αριστοτεχνήματα μιμικής, συνοδευόμεναι πάντοτε από διαβολικούς αλλά καλόψυχους καγχασμούς. Aσφαλώς αυτός ο ελληνικός στρατός σήμερον είναι ο στρατός με το υψηλότερον ηθικόν εις τον κόσμον παρά τη λάσπην, την βροχήν και τα χιόνια, παρά τας εκατοντάδας στενωπών, κρημνών και χιονοσκεπών κορυφών που πρέπει κάθε ημέραν να καταληφθούν. Eίναι άνδρες με σιδερένιους μύες και θερμή καρδιά αυτά τα ταπεινά, τα ανεπίδεκτα παιδιά της Eλλάδας και κατακτούν την καρδιά σας τόσον με το θάρρος των όσον και τον αυθορμητισμόν των…»
Γιώργος Θεοτοκάς
Tετράδια ημερολογίου, 1939 - 1953
Eκδ. Eστία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου