12 Ιουλ 2018

Μια προβληματική συμφωνία...

Εξώφυλλο του Ριζοσπάστη στα 1949
Σε ειρηνικές περιόδους οι διμερείς συμφωνίες ανάμεσα σε κράτη γίνονται στη βάση των κοινών συμφερόντων. Δεν υπογράφονται, αν δεν ικανοποιούν πλήρως και τα δύο μέρη. Πρώτον στις διεθνείς σχέσεις δεν ισχύει το ανατολίτικο παζάρι γιατί παράγονται αποτελέσματα που δεν αντιστρέφονται και γιατί όλοι ονειρεύονται τη χώρα τους μεγαλύτερη και ισχυρότερη εις βάρος των άλλων. Αυτό διδάσκει η ιστορία η οποία μάλιστα δεν σταματά να συνεχίζεται. Συνεπώς δεν υπάρχουν υποχωρήσεις εκτός αν κερδηθεί κάπου αλλού κάτι άλλο μεγαλύτερο. Διαβάζοντας την συμφωνία της Ελλάδας με το κράτος των Σκοπίων απορώ, αν αυτό ήταν το δίκιο μας, πώς αυτό το κείμενο, ούτε είκοσι σελίδες, δεν είχε υπογραφεί νωρίτερα σ’ αυτή την πορεία των 25 χρόνων. Η Ελλάδα περίπου τα δίνει όλα.
Τα Σκόπια λοιπόν θα ονομάζονται Βόρεια Μακεδονία και θα χρησιμοποιούν αυτό το όνομα παντού. Ωστόσο θα ονομάζονται Μακεδόνες/Πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας και θα μιλούν τα μακεδονικά τους. Επειδή έχουν ακουστεί πολλά για την ιθαγένεια και για το αν αυτή αποτελεί και εθνότητα, θεωρείται αυτονόητο ότι για τους γηγενείς πολίτες που αποτελούν την πλειοψηφία ενός κράτους αυτά τα δύο συμπίπτουν. Οι Σκοπιανοί αναγνωρίζονται ως Μακεδόνες που είναι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας και μιλούν τα μακεδονικά. Η υποσημείωση ότι δεν έχουν σχέση με την αρχαία Μακεδονία λίγη σημασία έχει γιατί πολύ απλά, όχι μόνο δεν θα τη διαβάσει ποτέ κανείς και θα του είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει δύο ή τρεις γειτονικές αλλά διαφορετικές Μακεδονίες αλλά και γιατί υπάρχουν δυο χιλιάδες χρόνια ιστορίας διαθέσιμα για αναθεώρηση ή για παραχάραξη. Το «Βόρεια» υπάρχει γιατί ορίζεται από το «Νότια». Με λίγα λόγια αναγνωρίστηκε και δικαιώθηκε πλήρως το εθνικό τους αφήγημα που μιλάει για Σλάβους που ανακατεύτηκαν με ντόπιους και δημιούργησαν ένα νέο σλαβικό έθνος, το μακεδονικό και που φυσικά ονειρεύεται κάποια εθνική ολοκλήρωση. Αυτονόητα η συμφωνία προβλέπει ότι οι δύο χώρες δίνουν διαφορετικό περιεχόμενο στη λέξη Μακεδονία και τα παράγωγά της… μόνο που η πραγματικότητα λέει ότι ο κόσμος και οι εντυπώσεις είναι με το ευκολότερο και το προφανές που σύμφωνα με τη συμφωνία είναι μία γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, ένα κράτος με το όνομα Βόρεια Μακεδονία, ένα έθνος Μακεδόνων που μιλάει μακεδονικά… και όχι ελληνικά.
Η δέσμευση της Ελλάδας για την συμφωνία της στην πρόσκληση του ΝΑΤΟ δεν αντιστρέφεται. Οι λόγοι είναι και τεχνικοί και πολιτικοί. Σε περίπτωση εμπλοκής υπάρχει κίνδυνος προκειμένου να μπουν οι Σκοπιανοί με κάποιο τρόπο στο ΝΑΤΟ να τους βάλουν με ακόμα χειρότερους όρους για την Ελλάδα. Η υπογραφή της συμφωνίας και η πρόσκληση του ΝΑΤΟ έχουν παράξει αποτελέσματα που η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιστρέψει. Οι σύμμαχοι δεν ενδιαφέρονται για το περιεχόμενο της όποιας συμφωνίας Σκοπίων - Ελλάδας. Όπως και να ονομάζονταν οι γείτονες δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα αρκεί αυτό να επέτρεπε την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ. Συνεπώς τώρα που έφτασαν ένα βήμα πριν τον στόχο τους καμιά ελληνική αντίρρηση δεν μπορεί να σταματήσει τις εξελίξεις. Εδώ είναι και το μεγαλύτερο πλαίσιο της υπόθεσης. Η κυβέρνηση  και η χώρα ικανοποίησε τις επιθυμίες των ισχυρών συμμάχων της. Ας ελπίσουμε ότι πήρε κάτι χειροπιαστό κάπου αλλού… και όχι φυσικά στη ρύθμιση του δημόσιου χρέους…
Η επιχειρηματολογία και οι ανησυχίες της Ελλάδας είχαν να κάνουν με την ύπαρξη «μακεδονικής» εθνότητας η οποία στην περιοχή μας δυνητικά θα έθετε θέμα αλλαγής της κατάστασης στη βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα στην περιοχή της Μακεδονίας. Γι’ αυτό και η ελληνική διπλωματία θεωρούσε τη χρήση του ονόματος από τους γείτονες ως πιθανό όχημα εδαφικών ή άλλων διεκδικήσεων. Στην πορεία ας υποθέσουμε ότι θεωρήθηκε από την ελληνική πλευρά ότι μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντά της αναγνωρίζοντας την χρήση το όρου «Μακεδονία» από τους γείτονες. Η αναγνώριση όμως από την Ελλάδα «μακεδονικού» έθνους και μάλιστα «μακεδονικής γλώσσας» χωρίς  κάποιο σταθερό προσδιορισμό που να τους διαφοροποιεί από το όλο της Μακεδονίας δημιουργεί προβλήματα. Απόδειξη τα προβλήματα που δημιουργούνται με τα εμπορικά σήματα που έχουν να κάνουν με τον τόπο προέλευσης ή τη διαφήμιση προϊόντων που προέρχονται από την Μακεδονία.
Η ταπείνωση, η στεναχώρια και η αναστάτωση των Μακεδόνων είναι μεγάλη. Και εδώ υπάρχει ορατός κίνδυνος να ξεφύγουν από τον έλεγχο οι αντιδράσεις της μάζας ή ακόμη και να εμφανιστούν κινήσεις οι οποίες εκμεταλλευόμενες τα ειλικρινή αισθήματα του κόσμου και την έλλειψη ψυχραιμίας να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η συμφωνία είναι κακή. Δεν οφελεί τα ελληνικά συμφέροντα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ήρθε το «τέλος του κόσμου». Η ιστορία συνεχίζεται και αν το θελήσουμε θα είναι με το μέρος μας. 


Ο ηγέτης του ΚΚΕ Ζαχαριάδης
με τους Σλάβους συμμάχους του. 
ΥΓ. Η συμφωνία υπογράφηκε στο ίδιο χωριό, τους Ψαράδες στις Πρέσπες, που το ΚΚΕ αποφάσισε στα 1949 για μια αυτόνομη Μακεδονία· από εκεί και οι φωτογραφίες. Ο πρωθυπουργός είναι φανερό ότι δεν ξέρει ιστορία αλλά ο υπουργός των εξωτερικών ξέρει. Στους διαδρόμους του ΚΚΕ μεγάλωσε.


ΓΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου