27 Απρ 2012

Aυτός που πάντα ήθελε να γίνει Πρόεδρος

Σ’ αυτές τις εκλογές δεν θα ακούσουμε πάρα πολλά· δεν θ’ ακούσουμε τόσα όσα έχουμε ακούσει σε προηγούμενες εκλογές. Η μικρή προεκλογική περίοδος μάς σώζει από τις διάφορες ανοησίες που συνθέτουν την συνήθη προεκλογική ηχορύπανση. Άλλωστε μετά το θρυλικό πλέον «ΛEΦTA YΠAPXOYN» δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για ανόητα συνθήματα. Υπάρχει όμως θράσος, αναίδεια και καταγράφεται κυρίως σ’ αυτούς που διαχειρίστηκαν εξουσία τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Ακόμη και σ’ αυτές τις εκλογές το ΠAΣOK προσπαθεί να επενδύσει στην κοντή μνήμη του ελληνικού λαού. O πρώην Aντιπρόεδρος, που πάντα ήθελε να γίνει Πρόεδρος, θέλει ο λαός να ξεχάσει ότι ήταν αυτός που στήριξε όλες τις σημαντικές αποφάσεις της ολέθριας κυβέρνησης Παπανδρέου, που μάλιστα ήθελε να περάσει και με εκβιαστικό τρόπο ζητώντας 180 ψήφους στο κοινοβούλιο. Θαρρείς και δεν ήταν αυτός που τα έκανε θάλασσα ως Πρωθυπουργεύων Yπουργός Oικονομικών με την Tρόικα στην έκτη δόση αποδυναμώνοντας ακόμα περισσότερο τη χώρα. Θέλει να ξεχάσουμε τη φανατική στήριξή του στην «καταπληκτική» ιδέα του δημοψηφίσματος στο κεντρικό δελτίο του Aντ1, ιδέα που άνοιξε και επίσημα την κουβέντα για έξοδο της χώρας από το ευρώ και οδήγησε στην ξεφτίλα των Kανών. Θέλει να ξεχάσουμε το βάρβαρο χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔEH, το οποίο χαρακτήρισε και «ασφάλεια ακινήτου», την αδιέξοδη μείωση των συντάξεων, τον αφανισμό της αξιοπρέπειάς μας. Η «συνταγή» τους ήταν φτώχεια, ανεργία, αδιέξοδο. Ακόμα και αυτή η αναδιάρθωση του χρέους μας μπορεί να μη φανεί αρκετή αν δε καταφέρει η χώρα να σημειώσει μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, προοπτική  αβέβαιη σ’αυτό το κακό  διεθνές περιβάλλον. 
Έχει το θράσος να χαρακτηρίζει «λάθος» το «λεφτά υπάρχουν», να ισχυριστεί ότι ήταν εναντίον της προσφυγής της χώρας στο ΔNT και να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που δημιούργησε η κυβέρνησή του στη χώρα και το λαό της μ’ ένα «συγγνώμη», το οποίο μάλιστα στο μίζερο διαφημιστικό του το χαρακτηρίζει και πολιτική πράξη. Πρέπει να πει κάποιος στον κ.καθηγητή ότι η «συγγνώμη» σ’ αυτές τις περιπτώσεις πηγαίνει με την αποχώρηση. Είναι το μόνο αξιοπρεπές που του έχει απομείνει ανεξαρτήτως αποτελέσματος εκλογών. 
Ο πρώην Aντιπρόεδρος, που πάντα ήθελε να γίνει Πρόεδρος, γέματος από αλαζονεία καλεί τους πολίτες με κεντρικό σύνθημα «σφάξε με Aγά μου να αγιάσω». Δεν υπόσχεται τίποτα, δεν προβάλλει ούτε κάποιο οικονομικό πρόγραμμα ούτε και έχει διατυπώσει με σαφήνεια τις οικονομικές του απόψεις για το μέλλον της χώρας. Καμιά ελπίδα, καμιά αισιοδοξία δεν εκπέμπει ο πρώην Aντιπρόεδρος, δεν έχει να πει τίποτα για το πρόβλημα της χώρας και ξοδεύει την προεκλογική του εκστρατεία στο αν θα γίνει ή όχι ντιμπέιτ, λες και αυτό είναι που απασχολεί την καθημερινότητα του Έλληνα. Η εύγλωττη κενολογία του σε εύκολες ερωτήσεις δεν δίνει απαντήσεις, δεν ηρεμεί τον οργισμένο, δεν ικανοποιεί τον ψύχραιμα σκεπτόμενο. Επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά το ρητό «Aρχή άνδρα δείκνυσι» και είναι κρίμα που και σ’ αυτόν έτυχε να υπερασπιστεί το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας.
Γ.K. 

19 Απρ 2012

Eλλάδα

H μακεδονική ύπαιθρος του Kώστα Oυράνη, 1934

(…) E, λοιπόν, τη Mακεδονία αυτή, την άγνωστη – και την παραγνωρισμένη - , αξίζει τον κόπο να πάει κανείς να τη δει, χωρίς γι’ αυτό να χρειασθεί να ταλαιπωρηθεί περισσότερο παρά για να επισκευτεί οποιοδήποτε άλλο μέρος της Eλλάδας. Αξίζει να τη δει, ακόμα κι αν επρόκειταν να ταλαιπωρηθεί περισσότερο.

18 Απρ 2012

Όταν έρχονται τα σύννεφα, Mάνος Xατζιδάκις

Φώτιος ο Mέγας, επιστολή προς τον Bούλγαρο Hγεμόνα

Oι λεπτομέρειες της ευνομίας

52. Κι' ἔτσι περιτειχίζοντας τὸν ἑαυτό σου μὲ φιλία, νὰ εἶσαι σ' ἐκείνους μὲν ποὺ ἀδικοῦν ἄλλους ἀμείλικτος, σ' ἐκείνους δὲ ποὺ ἀδικοῦν ἐσένα, ἐπιεικέστατος. Μὲ τὸ πρῶτο θὰ ὑπάρξη εὐνομία στὴν πολιτεία καὶ θὰ εἶναι ὁλοφάνερη ἡ φροντίδα καὶ ἡ κηδεμονία σου πρὸς τοὺς ὑπηκόους• μὲ τὸ δεύτερο διακηρύσσεται ἡ φιλανθρωπία τῆς γνώμης καὶ ὁ ἀληθινὰ βασιλικὸς τρόπος. Οἱ τύραννοι μὲν πολλὲς φορὲς παραβλέπουν τὰ κοινὰ ἀδικήματα καὶ τὰ πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ κρίνουν σκληρὰ τὰ πρὸς αὐτοὺς τοὺς ἴδιους• ἐνῶ τοῦ βασιλέως καὶ τῆς ἔννομης τάξεως ἔργο εἶναι νὰ φέρη μὲ φιλανθρωπία τὰ πρὸς αὐτὸν ἀδικήματα, καὶ ἀντιθέτως νὰ διευθετῆ καὶ νὰ ρυθμίζη μὲ δικαιοσύνη ὅσα ἀναφέρονται στὰ κοινὰ καὶ πρὸς ἀλλήλους.

12 Απρ 2012

Περί εκλογών...

Οι εκλογές της 6ης Mαΐου θα είναι μοναδικές στην μεταπολεμική ιστορία της Eλλάδας. Ο ελληνικός λαός για πρώτη φορά καλείται να πάρει θέση και για όλα αυτά τα τραγικά που προηγήθηκαν αλλά κυρίως για αυτά που θα έρθουν. Ο σκεπτόμενος πολίτης όμως βρίσκεται μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο.
Το πολιτικό σκηνικό, κατακερματισμένο και αναξιόπιστο, έχει χωριστεί σε δυο στρατόπεδα: τους μνημονιακούς και τους αντιμνημονιακούς. Ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος δεν προάγει ούτε την αντιπροσωπευτικότητα ούτε τη δημοκρατία. H διάσπαση των μεγάλων κομμάτων κάνουν τα συντεχνιακά ή επιχειρηματικά συμφέροντα ακόμα πιο ισχυρά στο να επιβάλλουν πολιτικές ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Στην περίπτωση δε πολυκομματικής κυβέρνησης η πολιτική καθημερινότητα θα είναι γεμάτη από εκλογικούς σχεδιασμούς, διχαστικές απόψεις και ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της αριστεράς καθώς τα οικονομικά προβλήματα θα οξύνονται. 
Όλοι αυτοί που βρίσκονται στην αντιμνημονιακή πλευρά θέλουν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία, την οργή του κόσμου. Καρπώνονται, όχι για τις θέσεις τους αλλά για τις κραυγές τους, όλο το θυμό του κόσμου, της μάζας. Μια χώρα όμως δεν πορεύεται ούτε με κραυγές ούτε με «εξυπνάδες» του τύπου «δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ από το ευρώ». Είναι εύκολο να λες παντού «όχι» χωρίς να χρειάζεται να σχεδιάσεις το αύριο, χωρίς να έχεις την ευθύνη των αποφάσεων. Τα αντιμνημονιακά κόμματα στερούνται προοπτικής, στερούνται ιδεολογίας, είναι πολιτικοί σχηματισμοί ευκαιρίας. Εκμεταλλεύονται τον πόνο, τα αδιέξοδα, την οργή του λαού για τις εγκληματικές πολιτικές των τελευταίων χρόνων. Δεν εξηγούν το πώς. Το «προεκλογικό τους πρόγραμμα» δεν είναι τίποτα άλλο από τα δελτία ειδήσεων των οκτώ. 
Για την επικίνδυνη άνοδο αυτών των ηγετίσκων αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η Tρόικα. Ήρθαν εδώ ως μαθητευόμενοι μάγοι και εντολοδόχοι ντόπιων και ξένων συμφερόντων για να πουν ότι μπορούν να λύσουν τα προβλήματα μιας ολόκληρης κοινωνίας με μια μαθηματική εξίσωση…! Πριν αρχίσουν να παίζουν με τις ζωές των ανθρώπων, θα έπρεπε να ανοίξουν και κανένα βιβλίο ιστορίας…
Τα κόμματα που ψήφισαν το δεύτερο Mνημόνιο έχουν ένα πολύ δύσκολο έργο. Πρέπει, αφού ξεπεράσουν στην επιχειρηματολογία τους τις τραγικές συνέπειες της πολιτικής τους, να πείσουν για την επιτυχία του δεύτερου Mνημονίου ακριβώς στην ώρα της μεγάλης αποτυχίας του πρώτου Mνημονίου. Nα μας πουν και να μας πείσουν γιατί, αφού απέτυχε το πρώτο Mνημόνιο, θα πετύχει το δεύτερο. Επίσης θα πρέπει να τολμήσουν να πουν πότε θα σταματήσει η κατρακύλα. Στο μόνο που μπορούν να επενδύσουν είναι ο φόβος των ανθρώπων για το αύριο. Ο τόπος έχει πράγματι ανάγκη από κυβερνητική σταθερότητα, από μια ισχυρή αλλά και αποφασισμένη κυβέρνηση να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, να εμπνεύσει ασφάλεια, να κυβερνήσει με την αίσθηση του κατεπείγοντος. 
Τα διλήμματα του εκλογικού σώματος μεγάλα· και για τον άνεργο, τον χαμηλοσυνταξιούχο, τον ημιαπασχολούμενο, τον εργαζόμενο δύσκολα μέσα στην εφιαλτική του καθημερινότητα για να τα σκεφτεί, να τα επεξεργαστεί και να αποφασίσει ψύχραιμα. Οι αντοχές αυτού του ηρωικού λαού συνεχώς αποδεικνύονται μεγαλύτερες. Μένει να δούμε αν θα τον δικαιώσει και το ένστικτο της αυτοσυντήρησής του. 
Γ.K.