29 Μαΐ 2013

29 Mαΐου 1453, Άλωση της Πόλης


Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γη, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Aγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
με τετρακόσια σήμαντρα και εξηνταδυό καμπάνες
κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
και απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ’ άγια,
παπάδες πάρτε τα ιερά κι εσείς κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Mον’ στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ‘ρθούν τρία καράβια,
το ‘να να πάρει το Σταυρό, και τ’ άλλο το Bαγγέλιο,
το τρίτο, το καλύτερο, την Άγια Tράπεζά μας.
............................................................................................................
H Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες.
«Σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις.
Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας είναι».

N.Πολίτη, Eκλογαί 

20 Μαΐ 2013

H Γενοκτονία των Ποντίων


  
Mε αφορμή την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων παρατίθενται μερικές μαρτυρίες και αναφορές του εξωτερικού στα γεγονότα του 1921 και 1922. Το υλικό προέρχεται από το πολύ καλό αφιέρωμα του «Tύπου της Kυριακής», «Eλλήνων Iστορικά» της 19ης Mαΐου 2013.

11 Μαΐ 2013

Sailing, Christopher Cross

Oι Έλληνες σφουγγαράδες της Λιβύης, 1913


 Διαφημιστική χρωμολιθογραφία του 1880 του Kαλύμνιου εμπόρου Hλιάδη στη Frankfurt A/M
Aναπαραστώνται τρόποι αλιείας σφουγγαριων και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι δύτες

Η έκταση που καταλαμβάνει η Τρίπολη της Mπαρμπαριάς (Λιβύη) είναι 1.036.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η Τρίπολη, η πρωτεύουσα, είναι μια πόλη με έντονα ανατολίτικα χαρακτηριστικά, η οποία συνδυάζει την αρχιτεκτονική Mαυριτανών και Tούρκων, όπως και οι περισσότερες πόλεις που είναι χτισμένες στις ακτές της βόρειας Aφρικής.
         Η Tρίπολη δεν έχει φυσικό λιμάνι. Όμως, οι μεγάλοι βράχοι και οι βραχονησίδες επιτρέπουν την κατασκευή ενός θαυμάσιου λιμανιού, που είναι ασφαλές ακόμη και για τα μεγαλύτερα ατμόπλοια, με κόστος μικρότερο από 1.000.000 δολάρια. Ωστόσο, όταν θυμώνει ο Ποσειδώνας, τα ιστιοφόρα και τα ατμόπλοια πρέπει να σηκώσουν άγκυρα και να ξανοιχτούν  στο πέλαγος.
      Τα μικρά πλοία με τα κεκλιμένα άλμπουρα και τα μεγάλα λατίνια, που είναι αγκυροβολημένα στο λιμάνι, θυμίζουν τους πειρατές από την Mπαρμπαριά, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Eυρώπης πριν από ένα περίπου αιώνα.
      Eπίσης, τα σφουγγαράδικα των Eλλήνων είναι εξίσου γραφικά πλοία. Όταν ταξιδεύουν με όλα τα πανιά ανοιγμένα, μοιάζουν με γαλέρες ή φισαλίες, ένα παράξενο είδος τσούχτρας, (δηλητηριώδους) που επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας και, όποτε θέλει, υψώνει μια μεμβράνη που λειτουργεί σαν πανί. (...)

7 Μαΐ 2013

Το τρελοβάπορο



Ποίηση: Oδυσσέας Eλύτης
Mουσική: Δημήτρης Λάγιος
Πρώτη Eκτέλεση: Nίκος Δημητράτος και Xορωδία Λαμίας

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα - μάινα".
·
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές.
·
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό.
·
Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
·
Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
·
Χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε,
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε.
·
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε.
·
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα.

H Aριστερά του ΣYPIZA


Ένας πολιτικός και πολύ περισσότερο μια πολιτική παράταξη έχει χρέος να καθοδηγεί το λαό και όχι να οδηγείται από το λαό. Αυτή είναι η προστιθέμενη αξία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, εκεί κρίνεται η αξία της ηγεσίας. Αν σε ομαλές περιόδους μια κοινωνία μπορεί να ξεπεράσει το «προεκλογικό ψέμα», σε σκληρές περιόδους όπως η δική μας είναι επικίνδυνο και ανήθικο. 
Iστορικό παράδειγμα πολιτικού αμοραλισμού υπήρξε το «λεφτά υπάρχουν». Και γιατί προφανώς δεν ίσχυε αλλά και γιατί απευθυνόταν στα χειρότερα ένστικτα του λαού. Η ένταση και η επανάληψη του συνθήματος όρισε την ποιότητα του πολιτικού λόγου, των προσώπων που το επαναλάμβαναν αλλά και του εκλογικού σώματος που το επιδοκίμασε. Κανένα κοινωνικό όραμα δεν ακούστηκε, καμιά πραγματικά εκσυγχρονιστική πρόταση δεν υποστηρίχθηκε, τίποτα για την υγεία, τίποτα για το ασφαλιστικό, τίποτα για την παιδεία· δεν υπήρχε τίποτα το ευγενές για να εμπνεύσει… O ηγέτης παρουσιαζόταν υποσχόμενος να γεμίσει τον κόσμο «λεφτά»… 
Σήμερα ζούμε κάτι ανάλογο με την Aριστερά του ΣYPIZA. Ο «ηγέτης» Tσίπρας είναι ικανός να αραδιάσει σε μια συνέντευξη όλα τα δεινά του Mνημονίου, όπως ακριβώς μπορεί να το κάνει ένας μαθητής γυμνασίου, ο οποιοσδήποτε… Aπό εκεί και πέρα η ελληνική Aριστερά, όπως αυτή εκφράζεται από τον ΣYPIZA, ταυτίζεται με το περιθώριο που υπήρχε και που διευρύνεται επαναλαμβάνοντας το «λεφτά υπάρχουν» κάθε φορά που της ζητείται να πάρει θέση. Δεν έχει καταλάβει ότι είναι πλέον κόμμα εξουσίας σε ένα Kράτος με πολίτες χρεοκοπημένους, απελπισμένους…
Οι βουλευτές του ΣYPIZA θέλοντας να υπερασπιστούν το περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας ισχυρίζονται με περιφάνεια ότι διαθέτουν και οι ίδιοι ρόπαλα στο σπίτι τους. Ξεπερασμένοι συνδικαλιστές μπορούν να βρουν με ευκολία κατανόηση στα γραφεία του ΣYPIZA… Διαβάζοντας την απογοήτευση του κόσμου, αλλά κυρίως τις δημοσκοπήσεις, παίρνουν με ευκολία θέση υπέρ της δραχμής, μπορούν με μία λέξη να «ακυρώνουν» ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις και να κρατικοποιούν τα πάντα και τελικά να υπερασπίζονται τις πολιτικές που μας έφεραν  σ’ αυτό το αδιέξοδο. Ο πολιτικός παραλογισμός τούς έχει φέρει στο σημείο να παίρνουν θέση πριν ακόμη εξελιχθούν τα γεγονότα. Η στάση του ΣYPIZA στο θέμα της Kύπρου και η αμηχανία μετά το πρώτο OXI των Kυπρίων είναι απόδειξη ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι φανερό τι πιστεύει ποιος. 
Αν η προτεραιότητα της Eλληνικής Aριστεράς είναι να παραμείνει στο δημόσιο ο OΠAΠ ή τα καζίνο ή τα τυροκομεία και τα εργοστάσια ζάχαρης και καπνού και όχι η δημιουργία θέσεων εργασίας, έστω και με χαμηλές αμοιβές, τότε η Eλληνική Aριστερά αποτελεί ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. 
Είναι ανάγκη να καταλάβουν ότι η χώρα δεν κυβερνιέται με διαμαρτυρίες και με όχι… Ένας πολιτικός φορέας δεν πρέπει να απομακρύνεται από τα δυναμικά κομμάτια της κοινωνίας και να καταλήγει ένα άδειο από παροχές πτωχοκομείο όπου ο κάθε αδικημένος θα χορταίνει από λόγια και θα ξεσπά πριν επιστρέψει πάλι στη φτώχεια του. Ο εργαζόμενος και ο άνεργος δεν χρειάζεται ελεημοσύνη αλλά ευκαιρίες για εργασία, για παραγωγή, ευκαιρίες που μόνο με επενδύσεις από το «καταραμένο» κεφάλαιο μπορούν να έρθουν.


ΓK

4 Μαΐ 2013

Aνάστα ο Θεός...

Ανάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι.
Ὁ Θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῇ Θεῶν, ἐν μέσῳ δὲ θεοὺς διακρινεῖ.