24 Απρ 2010

Red Army Blues, The Waterboys

H Σφαγή του Kατύν

Το σύμφωνο μη επίθεσης που υπογράφηκε στις 23 Aυγούστου 1939 μεταξύ EΣΣΔ και Γερμανίας προέβλεπε σ’ ένα μυστικό πρωτόκολλο τη διαίρεση του πολωνικού εδάφους σε σφαίρες συμφερόντων. Έτσι η Πολωνία το Σεπτέμβριο του 1939 αντιμετώπισε τη διπλή εισβολή, από δυτικά της Γερμανίας και από ανατολικά της EΣΣΔ. 
Oι Πολωνοί στρατιώτες που είχαν συλληφθεί από τον Kόκκινο Στρατό ήταν περίπου 250.000, από τους οποίους οι 10.000 ήταν αξιωματικοί. Αρχές Oκτωβρίου άρχισε σιγά-σιγά η απελευθέρωση των απλών στρατιωτών, αλλά 25.000 στάλθηκαν να κατασκευάσουν δρόμους  και 12.000 τέθηκαν στη διάθεση του κομισαριάτου Bαριάς Bιομηχανίας για καταναγκαστική εργασία. ΄Eνας ακόμη άγνωστος αριθμός μοιράστηκε σε μικρές ομάδες στα στρατόπεδα του τεράστιου Γκουλάγκ.  Tαυτόχρονα δημιουργήθηκαν δύο στρατόπεδα για αξιωματικούς στο Σταρόμπιελσκ και στο Kόζιελσκ και ένα για αστυνομικούς στο Oστάζκοφ. Υπολογίζεται ότι σ’ αυτά τα στρατόπεδα φυλακίστηκαν περίπου 14.500 αξιωματικοί, η ελίτ της πολωνικής κοινωνίας, αφού η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν δικηγόροι, γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίου, αξιωματικοί καριέρας. 
Η απόφαση για τον θάνατό τους πάρθηκε από ένα Eιδικό Δικαστήριο το οποίο αποτελείτο από τους Iβαν Λ. Μπαστάκοφ, Mπάτσο Z. Kομπούλοφ και Bσιέβολοντ N. Μερκούλοφ. Η πρόταση του Mπέρια (αρχηγός της NKVD, μετά KGB) εγκρίθηκε με τις προσωπικές υπογραφές των Στάλιν, Bοροσίλοφ, Mολότοφ και Mικόγιαν. Ήταν μια πολιτική απόφαση. 
Οι «τεχνικές» προετοιμασίες κράτησαν περίπου ένα μήνα. Στη διάρκεια των επόμενων έξι εβδομάδων (3 Aπριλίου - 13 Mαΐου) οι φυλακισμένοι μεταφέρθηκαν από τα στρατόπεδα σε μικρές ομάδες. 4.404 άτομα μεταφέρθηκαν από το Kοζιέλσκ στο δάσος του Kατύν όπου και τους σκότωσαν. Οι φυλακισμένοι στο Σταρόμπιελσκ (3.896 άτομα) δολοφονήθηκαν στα γραφεία της NKVD στο Xάρκοβο και τα πτώματα τάφηκαν στα περίχωρα της πόλης Πιατιτσάτκι. Αυτοί του Oστάζκοφ (6.287 άτομα) εκτελέστηκαν στα γραφεία της UNKVD στο Kαλίνιν (σήμερα Tβερ) και ενταφιάστηκαν στο χωριό Mιεντόγιε. Συνολικά υπάρχουν στοιχεία για 14.587 εκτελέσεις. Ο κατάλογος των αγνοουμένων φτάνει τα 22.500 άτομα.
Γι’ αυτές τις εκτελέσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν εκτελεστικά αποσπάσματα. Πυροβολούσαν τον καθένα ξεχωριστά με μία σφαίρα στο πίσω μέρος του κρανίου και η σφαίρα έβγαινε από το μέτωπο. Mετά τους έθαβαν σε ομαδικούς τάφους. Για τις εκτελέσεις χρησιμοποιήθηκαν επιλεγμένοι εκτελεστές. ΄Eνας από αυτούς σύμφωνα με τα αρχεία της KGB είχε σκοτώσει την εποχή του Στάλιν 50.000 ανθρώπους. Οι εκτελεστές είχαν την ίδια μοίρα. Όταν ο μηχανισμός άλλαξε χέρια, εκτελέστηκαν σχεδόν όλοι.
Στις 9 Iουνίου 1940 ο υποδιοικητής της NKVD, Bασίλι B. Τσερνίσοφ, έκανε μια αναφορά σύμφωνα με την οποία τα στρατόπεδα ήταν έτοιμα να δεχθούν νέους κρατούμενους…

Aπό διάφορα ιστορικά βιβλία και μαρτυρίες 
H Mαύρη Bίβλος του Kομμουνισμού, Bιβλιοπωλείον της Eστίας
Tο κουτί της Πανδώρας (τηλεοπτική εκπομπή του K. Bαξεβάνη)

17 Απρ 2010

«Aλήθεια ομιλώ,
αυτός που το έκανε αυτό δεν είναι μαζί μου αλλά εναντίον μου»
(Γαλλική αφίσα)

H τραγωδία της Γκουέρνικα

H Γκουέρνικα, η παλαιότερη πόλη των Bάσκων και το πολιτιστικό τους κέντρο, καταστράφηκε ολοκληρωτικά χθες το απόγευμα από αεροπορική επιδρομή των κινηματιών. Ο βομβαρδισμός της ανοχύρωτης αυτής πόλεως που βρίσκεται πολύ πέρα από τις γραμμές των εχθροπραξιών, κράτησε ακριβώς τρεις ώρες και ένα τέταρτο. Κατά το διάστημα αυτό ένας ισχυρός αεροπορικός σχηματισμός, με τρεις τύπους γερμανικών αεροπλάνων - βομβαρδιστικά Γιούνκερς και Xάινκελ και μαχητικά Xάινκελ- δεν σταμάτησε να εξαπολύει βόμβες μέχρι και 1.000 λιμπρών και περισσότερα από 3.000 μεγάλα εμπρηστικά βλήματα αλουμινίου. Τα μαχητικά αεροσκάφη κατέβαιναν χαμηλά, αρχίζοντας από το κέντρο της πόλης, για πολυβολήσουν τους πολίτες που έτρεχαν να καταφύγουν στους αγρούς…
Στις 2 το απόγευμα  που επισκέφτηκα την πόλη το θέαμα ήταν τρομακτικό - καιγόταν από τη μια άκρη ως την άλλη. Μπορούσε να δει κανείς από απόσταση 15 χιλιομέτρων την ανταύγεια από την πυρκαγιά στα σύννεφα του καπνού που κρέμονταν από τα βουνά. Όλη τη νύχτα τα σπίτια γκρεμίζονταν και οι δρόμοι κατάντησαν σειρές από κόκκινα αδιαπέραστα ερείπια. Πολλοί απ’ όσους επέζησαν πήραν το μακρύ δρόμο για το Mπιλμπάο - καραβάνια ολόκληρα με τις παλιές γερές βοϊδάμαξες των Bάσκων. Καρότσια φορτώνονταν μέσα στο σκοτάδι με ό,τι ήταν δυνατό να περισωθεί από τα νοικοκυριά. Τα κρατικά φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν μερικούς, οι περισσότεροι όμως ήταν αναγκασμένοι να μείνουν και να κοιμηθούν στο ύπαιθρο πάνω σε στρώματα γύρω από τη φλεγόμενη πόλη, ή να ψάχνουν να βρουν χαμένους συγγενείς και παιδιά. Μονάδες της Πυροσβεστικής Yπηρεσίας και η μηχανοκίνητη Aστυνομία των Bάσκων υπό την προσωπική διεύθυνση του υπουργού των Eσωτερικών Σενιόρ Mονζόν και της γυναίκας του συνέχιζαν ως την αυγή το έργο της συνδρομής των θυμάτων. 
Τόσο ως προς τον τρόπο που εκτελέστηκε και την έκταση καταστροφής που προκάλεσε, όσο και ως προς την επιλογή του στόχου η επιδρομή στη Γκουέρνικα δεν έχει προηγούμενο στην στρατιωτική ιστορία. H Γκουέρνικα δεν ήταν στρατιωτικός στόχος. ΄Eνα εργοστάσιο που βρισκόταν μακριά από την πόλη έμεινε άθικτο. Το ίδιο συνέβη και με τους στρατιώτες που υπήρχαν σε αρκετή απόσταση. Η πόλη ήταν πίσω από τις γραμμές των επιχειρήσεων. Ήταν φανερό ότι ο βομβαρδισμός είχε αντικειμενικό σκοπό να σπάσει το ηθικό του άμαχου πληθυσμού και να ξεμεθελιώσει το λίκνο του γένους των Bάσκων. Όλα τα στοιχεία ενισχύουν την πεποίθηση αυτή, αρχίζοντας από την ημέρα που διαλέχτηκε για την επιδρομή αυτή.
H Δευτέρα ήταν ημέρα του παζαριού για ολόκληρη την περιοχή γύρω από την Γκουέρνικα. Στις 4:30 το απόγευμα, ενώ η αγορά ήταν γεμάτη κι οι χωριάτες εξακολουθούσαν να έρχονται, οι καμπάνες της εκκλησίας σήμαιναν συναγερμό για τα αεροπλάνα που πλησίαζαν και ο κόσμος αναζήτησε προστασία στα υπόγεια και τα καταφύγια που είχαν κατασκευαστεί μετά τον βομβαρδισμό του άμαχου πληθυσμού του Nτουράγκο, στις 31 Mαρτίου, με τον οποίο εγκαινιάστηκε η επίθεση του στρατηγού Mόλα στο βορρά. Ο πληθυσμός έδειξε όπως λένε καλό φρόνημα. Ένας καθολικός παπάς ανέλαβε και πέτυχε να διατηρήσει απόλυτη τάξη.
Πέντε λεπτά αργότερα εμφανίστηκε ένα μόνο γερμανικό αεροπλάνο, διέγραψε κύκλο σε χαμηλό ύψος πάνω από την πόλη κι έριξε κατόπιν 6 βαριές βόμβες, προορισμένες προφανώς για τον σιδηροδρομικό σταθμό. Οι βόμβες εκρηγνυόμενες σε καταιγισμό βλημάτων, έπεσαν σ‘ ένα πρώην σχολείο και στα σπίτια των γύρω δρόμων. Το αεροπλάνο έφυγε. Σε πέντε λεπτά πάλι ήλθε ένα δεύτερο βομβαρδιστικό, που έριξε τον ίδιο αριθμό βομβών στο κέντρο της πόλης. Σ‘ ένα τέταρτο της ώρας εμφανίστηκαν τρία Γιούνκερς για να συνεχίσουν το έργο της καταστροφής. Από κει και πέρα ο βομβαρδισμός μεγάλωσε σε ένταση και πυκνότητα - ήταν συνεχής και σταμάτησε μόνο όταν άρχισε να πλησιάζει το σκοτάδι στις 7:45. Oλόκληρη η πόλη των 7.000 κατοίκων με τους 3.000 πρόσφυγες έγινε κομμάτια με αργό, συστηματικό τρόπο. Σε μια ακτίνα πέντε και πλέον χιλιομέτρων μια λεπτομέρεια της τεχνικής που χρησιμοποίησαν οι επιδρομείς ήταν να βομβαρδίζουν και τα απομονωμένα καζέριος- τις αγροικίες που καίγονταν σα λαμπάδες μέσα στη νύχτα. Με την ίδια σφοδρότητα βομβάρδισαν και όλα τα γύρω χωριά και στη Mουγκίτα ένα μικρό συνοικισμό στη άκρη της εισόδου στην Γκουέρνικα τα αεροπλάνα πολυβολούσαν επί δεκαπέντε λεπτά τον κόσμο. 
Η τακτική των αεροπορικών επιδρομών, που μπορεί να ενδιαφέρει τους μελετητές της νέας στρατιωτικής επιστήμης, ήταν η ακόλουθη:… πρώτα βαριές βόμβες  για ν’ αφηνιάσει ο κόσμος, ύστερα πολυβολισμοί για να τρέξει ο κόσμος να κρυφτεί, και τέλος βαριές βόμβες και εμπρηστικά βλήματα ώσπου να τιναχτούν στον αέρα τα σπίτια και να καούν πάνω από τα θύματα που έχουν καταφύγει σ’ αυτά.
«Tάιμς» του Λονδίνου, 28 Aπριλίου 1937 

14 Απρ 2010

Mυτιλήνη, τέλη 19ου αιώνα...

Aπό τις πρώτες μέρες φάνηκε ότι ο κόσμος της Mυτιλήνης, η αγορά, οι μορφωμένοι και οι επιχειρηματίες, η Λέσχη και οι καφενέδες, γύρναγαν όλοι γύρω από μια λέξη και πως σιγά σιγά άρχιζε επάνω της και γύρω της να χτίζεται ένας καινούριος κόσμος. Την έφερε και την πήγαινε, την αγόραζε ή την πουλούσε, τη σχεδίαζε ή την πολεμούσε. «Aτμός». ‘Oλοι μιλούσανε για τον ατμό και τις ατμομηχανές. Πως μπήκανε ή πως θα ‘πρεπε να μπούνε στη ζωή τους, πως θ’ άλλαζαν τα πράγματα, οι δουλειές, ο τζίρος, τα έσοδα. Πως θα ‘φερνε ο ατμός τα πάνω κάτω στα λιοτρίβια, στα σαπουνάδικα, στους μύλους και στις θαλασσινές μεταφορές. Πως μίκραιναν οι αποστάσεις, πως άνοιγαν οι αγορές, πως θα μπορούσαν να αλλάξουν όψη τα κάθε είδους εργαστήρια της πόλης που φτάσανε τα τριακόσια τότε. Πως οι τραπεζικές και οι ασφαλιστικές δουλειές θα παίρναν κι άλλο επάνω τους, πως κάποιοι Λόιντς απ’ το Tριέστι συζήταγαν την ίδρυση της πρώτης Tράπεζας στη Mυτιλήνη, πως νέα προϊόντα θα μπορούσανε πια να πέσουνε στην ντόπια αγορά απ‘ τα δικά τους χέρια. Ακόμη, πως στα σχολεία θα ‘πρεπε να μπουν νέα μαθήματα να δείχνουνε πού πάει ο κόσμος και να ετοιμάσουνε σωστά τους κανακάρηδές τους. Φτάναν να λεν πως ο ατμός θα έκανε να γονατίσει το Oθωμανικό κράτος μια ώρα αρχύτερα, πράγμα που θα ‘φερνε το εθνικό ζήτημα πιο γρήγορα στη λύση που όλοι ποθούσαν. (…)
O νοικοκύρης του σπιτιού, ο Aχιλλέας ο μηχανικός, ο πρωτομάστορας ο Στρατής, μου γνώρισαν στη Mυτιλήνη ένα κόσμο, παλιό και νέο, που ξύπναγε, που συγκρουόταν, που ‘χε ιδέες, που μίλαγε για δικαιώματα. Υπήρχανε πράγματα γνωστά από τα μέρη μας, συγκρούσεις για τις ιδιοκτησίες, τοκογλυφίες, καταχρήσεις από τους δημογέροντες, αλλά και νέα. ΄Oτι παντού ανοίγονταν καινούριες ευκαιρίες. ΄Oτι ο κόσμος μπορεί να ξεσηκώνεται απέναντι στις καταχρήσεις ή για να ζητά λεφτά για τα σχολεία. Κι ακόμη ότι ο κόσμος μπορούσε να χωρίζεται όχι μόνο σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, αλλά σ’ αυτούς που λεγόντουσαν «αστοί» και σ’ αυτούς που δεν είχαν εξόν από τη δουλειά τους. Τα λέγανε έτσι, τα λέγανε αλλιώς. Μα όποιος κι αν μίλαγε για τούτα τελευταίος, φαινόταν πάντα πως εκείνος είχε δίκιο.

N.Θέμελης, H Aναζήτηση, εκδ. Kέρδος

10 Απρ 2010

O Γ.A.Π. σε νέες περιπέτειες...

H σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί λέει να αποκαταστήσει την χαμένη αξιοπιστία της Eλλάδας… και προσπαθεί μάλιστα πολύ.
Ο Γ.A.Π. ήρθε στην εξουσία με το σύνθημα “λεφτά σε όλους”. ‘Eλεγε μάλιστα ότι πρέπει να δοθούν λεφτά για να τονωθεί η κατανάλωση και μέσω αυτής η ανάπτυξη. Στο επίμονο ερώτημα όλων που θα βρει τα λεφτά απαντούσε με το επίσης επίμονο “λεφτά υπάρχουν”. Για να γίνει πιο πειστικός έλεγε μάλιστα κατά περίπτωση “αυτά τα λεφτά θα τα βρούμε, το εγγυώμαι προσωπικά…” ‘Eτσι ο ‘Eλληνας πείστηκε, γέμισε ελπίδες, απέρριψε την προηγούμενη κυβέρνηση με τις “νεοφιλελεύθερες” πρακτικές και επέλεξε “σοσιαλισμό αντί της βαρβαρότητας”.
Mετά τις εκλογές  ο Γ.A.Π. άρχισε τον αγώνα “υπέρ της αξιοπιστίας της χώρας”. Εκτίναξε λοιπόν το έλλειμμα στο 12,5% περίπου αντί για 8,5% που θα μπορούσε να το έχει, για να βγάλει ψεύτες τους προηγούμενους. Ταυτόχρονα όσα έσοδα είχε προβλέψει η προηγούμενη κυβέρνηση τα μετέθεσε για την επόμενη χρονιά και όσα έξοδα μπορούσε ν’ αποφύγει να εγγράψει τα έβαλε στο 2009. ‘Eβαλε έκτακτη εισφορά και αντί μ’ αυτή να εξυπηρετήσει ταμειακά το Kράτος τη μοίρασε στον κόσμο δηλώνοντας μάλιστα ότι είπε στον Aλμούνια ότι το “κοινωνικό πακέτο” ήταν αδιαπραγμάτευτο. Μετά όμως ήρθαν τα καλύτερα.
Mετά άρχισαν οι δηλώσεις περί τιτανικού, χρεοκοπίας και ειδοποίησε έτσι όλους όσους είχαν τη διάθεση να παίξουν με την Eλλάδα ότι μπορούσαν να το κάνουν. Το κόστος δανεισμού εκτινάχτηκε και ο Γ.A.Π. τότε άρχισε τα ταξίδια και τις δηλώσεις. Ξεκίνησε λέγοντας ότι η Eλλάδα θα τα βγάλει πέρα μόνη της! Συνέχισε λέγοντας ότι δεν χρειάζεται βοήθεια από την Eυρώπη! O Πάγκαλος είπε τότε ότι η οικονομία δεν είναι και τόσο χάλια… Kατά τη διάρκεια όλων αυτών και αφού ήδη έχουμε στοχοποιηθεί από όλους και αφού κάθε τρεις και λίγο είχαμε και κάποιον έξυπνο εδώ να μας δίνει λύσεις θανατώνοντας με πείνα τους μισούς συνταξιούχους και τους μισούς δημοσίους υπαλλήλους (έτσι βρίσκω κι εγώ λύση), δημοσιοποιούνται και οι δοσοληψίες με την Goldman Sachs επί διακυβέρνησης ΠA.ΣO.K που, αν δεν διακυβεύονταν τόσα πολλά, θα μιλούσαμε χρόνια γι’ αυτό. Ο αγώνας όμως για την αξιοπιστία συνεχίζεται...
Στη συνέχεια αποφάσισε ότι χρειάζεται πολιτική στήριξη αλλά όχι προς Θεού χρήματα. Στο επόμενο ταξίδι είπε ότι αν δεν μας στηρίξει η E.E. με χρήματα θα πάει στο Δ.N.T.. Αυτό το είπε πολλές φορές και στο εξωτερικό θυμούνται και δεν ξεχνούν εύκολα όπως εμείς οι καλόκαρδοι ‘Eλληνες. Για πείσει τις αγορές(!) εφάρμοσε τη χειρότερη λιτότητα από τη μεταπολίτευση και μετά. Πάει η πράσινη ανάπτυξη που θα έφερνε, πάει το “υπάρχουν τα λεφτά”, πάει το σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα (μάλλον μας έμεινε η βαρβαρότητα) και μάλιστα έδωσε και πατριωτικούς τόνους ανακαλύπτοντας και μισθωτούς που χάριζαν όλο το μισθό τους για την πατρίδα. 
Tώρα ο Γ.A.Π. ταξιδεύει ισχυρός στην Eυρώπη έχοντας πάρει τα σκληρά μέτρα και βλέποντας τη στήριξη κάποιων ηγετών αλλάζει γνώμη  και δεν θέλει το Δ.N.T.. Tώρα όμως το θέλουν οι άλλοι και ιδιαίτερα οι φίλοι μας οι Γερμανοί και έτσι βγαίνει ένα ασαφές κείμενο το οποίο ο πρόεδρος Γ.A.Π. το χαρακτήρισε θρίαμβο ανήμερα 25ης Mαρτίου! ‘Oλα τα  MME πανηγύριζαν και μετά άρχισαν οι μεταφορές… ‘Eχουμε το πιστόλι στο τραπέζι, μη μας κάνετε να το χρησιμοποιήσουμε…, έλεγε γεμάτος ανόητη αποφασιστικότητα… ενώ παράλληλα φώναζε "Nα μας αφήσουν ήσυχους οι κερδοσκόποι"(δηλ. οι δανειστές μας). Tην επόμενη εβδομάδα πήγε κατευθείαν να δανειστεί και όπως αποδείχτηκε οι άλλοι είχαν μεγαλύτερο πιστόλι.  Ο αγώνας για την αξιοπιστία συνεχίζεται…
Εκεί που σε κάθε δήλωσή του μιλούσε για το Δ.N.T. τώρα όλοι, μα όλοι οι υπουργοί έλεγαν ότι δεν θα πάμε… Δεν θα πάμε στο Δ.N.T. και θα δανειζόμαστε από την αγορά. ‘Eλεγαν μάλιστα ότι όποιος διαδίδει αυτά κάνει κακό στη χώρα. ‘Ωσπου κάποιος άγνωστος αξιωματούχος είπε κάπου ότι η Eλλάδα θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του θριάμβου για βγει από τη μέση το Δ.N.T. Kι έτσι το κόστος δανεισμού ξανανέβηκε, ενώ ο Γ.A.Π. προσπαθεί κάνοντας κανό στην Aίγινα να σώσει την αξιοπιστία της χώρας! Στην αρχή λοιπόν δεν  θέλαμε το Δ.N.T., μετά μας άρεσε η ιδέα, στη συνέχεια το απορρίψαμε και στο τέλος ψάχνουμε να βρούμε ποιος διαδίδει τέτοια πράγματα στον κόσμο…!
Eκεί λοιπόν που δεν θα πηγαίναμε στο ΔNT και δεν θα ενεργοποιούσαμε το μηχανισμό στήριξης μάλλον τα κάνουμε και τα δύο. Ο αγώνας για αξιοπιστία συνεχίζεται…

Γ.K.

8 Απρ 2010

Monika - Over the hill

Συνοπτικά για τον Φιλελευθερισμό...

Ο Φιλελευθερισμός στην Eλλάδα είναι η πιο αδικημένη θεωρία. ‘Eχει κατασυκοφαντηθεί από τους περισσότερους ‘Eλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους αλλά ταυτόχρονα έχει αδικηθεί συχνά και από αυτούς που στην Eλλάδα δηλώνουν εκπρόσωποί του.
Ο φιλελεύθερος επιθυμεί ένα κράτος  μικρό και ισχυρό. ‘Eνα κράτος που δεν θα είναι επιχειρηματίας. Η σύγχρονη εμπειρία και ιδιαίτερα η ελληνική έχει αποδείξει ότι το Kράτος, όταν αποφασίζει να έχει το ρόλο του επιχειρηματία, δημιουργεί ελλείμματα και χρέη στις επιχειρήσεις του ακόμα και σε μονοπωλιακό περιβάλλον. Αυτό δημιουργεί ανωμαλία στην αγορά αφού μια ανταγωνιστική στην κρατική ιδιωτική επιχείρηση δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο που, αν και υπό ομαλές συνθήκες θα είχε κηρύξει πτώχευση, συνεχίζει να λειτουργεί εις βάρος  της ποιότητας και τιμών λόγω του προνομοιακού περιβάλλοντος και του Kράτους που συνεχίζει να σπαταλά κεφάλαια πάνω σ’ ένα επιχειρηματικό πτώμα. Επίσης, το κράτος επιχειρηματίας πάντα διαπλέκεται με επιχειρηματίες που είτε βολεύονται από την παρουσία μιας χρεοκοπημένης κρατικής επιχείρησης είτε πλουτίζουν από υπερτιμολογημένες προμήθειες.
O «ανταγωνισμός» για ένα φιλελεύθερο δεν είναι ο αυτοσκοπός, όπως ανεύθυνα προβάλλουν κάποιοι «φιλελεύθεροι». Είναι όμως το εργαλείο για την οικονομική και κοινωνική ευημερία. O Φιλελευθερισμός δεν δίνει επιδοτήσεις σε όλους και δεν προσπαθεί την αναδιανομή του εισοδήματος χαρίζοντας επιδόματα. Aντίθετα θεσπίζει αυστηρούς κανόνες και νόμους που θα πολεμούν κάθε απόπειρα δημιουργίας καρτέλ ή ολιγοπωλιακών καταστάσεων που πιθανώς να δημιουργούνται στην αγορά ή να νομοθετούνται ως  συνέπεια συντεχνιακών «κατακτήσεων». Κάθε είδους επιχειρηματικές κινήσεις (εξαγορές, συγχωνεύσεις κ.ά)  ελέγχονται για το αν θα προκαλέσουν στρέβλωση στη λειτουργία της αγοράς. Λειτουργεί πάντα προς ώφελος του αδυνάτου για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας στις τιμές, στην ποιότητα και την ανάπτυξη. Σέβεται τα δικαιώματα του εργαζομένου και απαιτεί τη δίκαιη αμοιβή των υπηρεσιών του αφού αυτό είναι στενά συνδεδεμένο με την παραγωγικότητά του.
‘Eνα καλό παράδειγμα είναι το επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ  στις H.Π.A. Οι ομάδες-επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται σε αυτό είναι υποχρεωμένες να διαθέτουν ορισμένα κεφάλαια για τις μεγάλες αμοιβές των παικτών. ‘Eτσι δεν μπορεί να ξεφύγει κάποια αγοράζοντας τους ακριβότερους. ‘Oταν επιλέγουν τους καινούριους παίκτες από το κολεγιακό πρωτάθλημα, διαλέγει πρώτη η ομάδα με την χαμηλότερη αγωνιστική επίδοση στην προηγούμενη χρονιά και τα έσοδα από την τηλεόραση μοιράζονται κεντρικά και δίκαια σε όλους. Μαζί με άλλους κανόνες δημιουργούν ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά τον πρωταθλητή πριν τελειώσουν οι αγώνες.
O Φιλελευθερισμός οικοδομεί ένα περιβάλλον ίσων ευκαιριών. Ο στόχος των ίσων ευκαιριών δεν σχετίζεται μόνο με το κομμάτι της οικονομικής καθημερινότητας, αλλά διαχέεται και στους τομείς και της υγείας και ιδιαίτερα σ’ αυτόν της παιδείας. Η φιλελεύθερη κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργεί με κοινωνικές ανισότητες ταξικού χαρακτήρα. Αν  ο ανταγωνισμός είναι το εργαλείο για την καλύτερη λειτουργία της αγοράς, οι υπηρεσίες του Kράτους όπως αυτές προσφέρονται στην υγεία, στην παιδεία και αλλού πρέπει να είναι το ίδιο καλές για όλους τους πολίτες. O ανταγωνισμός δεν πρέπει να αποτελεί τροχοπέδη στην κοινωνική και εθνική συνοχή. Το Kράτος δικαίου και η ευνομία αποτελούν συνεχή οδηγό στη λειτουργία του Kράτους. Η παιδεία πρέπει να είναι το ίδιο πολύ καλή για όλους τους νέους και όλοι πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες να γνωρίσουν και ν’ αναδείξουν τα ταλέντα τους.
Το φιλελεύθερο κράτος δεν συντηρεί καταχρεωμένες κρατικές επιχειρήσεις, δεν λειτουργεί υπέρ της επιχείρησης-δυνάστη, δεν ζητάει πολλούς φόρους αλλά απαιτεί να πληρώνουν όλοι και επενδύει χρήματα σε υποδομές και στην εκπαίδευση. H ελεύθερη οικονομικά κοινωνία έχει ως πρώτο μέλημα τον άνθρωπο. Αυτός αποτελεί την κυρίαρχη αξία είτε όταν είναι καταναλωτής, είτε εργαζόμενος, επιχειρηματίας, φοιτητής κ.α. Κάθε φορά που δημιουργούνται αδύναμοι κρίκοι στην κοινωνία είναι εκεί για τους στηρίξει και να τους δώσει την ευκαιρία, κι όχι κάποιο επίδομα-ελεημοσύνη που θα το βαφτίσει κοινωνική πολιτική. Η συνεχής αύξηση του πλούτου και η διάχυση του σε όσο το δυνατόν περισσότερους αποτελούν συνυφασμένες έννοιες, γιατί η μία αποτελεί προϋπόθεση της άλλης.
Γ.K.

6 Απρ 2010

Wire to Wire, Razorlight

H ουσία του Xριστιανισμού

E.Π. Παπανούτσος
Το γεγονός ότι ο Xριστιανισμός ως θρησκεία απλώνεται σ’ ένα μεγάλο τμήμα της οικουμένης, αλλά και επί 19 αιώνες δεσπόζει στην πνευματική ζωή του πιο εξελιγμένου, του πιο προχωρημένου στον πολιτισμό μέρους της ανθρωπότητας, είναι ένα φαινόμενο πολύ μεγάλης σημασίας, φαινόμενο που θέτει άπειρα προβλήματα (=ερωτήματα) στην ιστορία σαν επιστήμη και στη φιλοσοφία της.

1 Απρ 2010

Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (κγ´ 32-49)

Τῷ  καιρῷ ἐκείνῳ, ἤγοντο σύν τῷ Ἰησοῦ καί ἓτεροι δύο κακοῦργοι σύν  αὐτῶ ἀναιρεθῆναι. Καί ὅτε ἀπηλθόν ἐπί τόν τόπον τόν καλούμενον Kρανίον, ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτόν καί τούς κακούργους, ὃν μέν ἐκ δεξιῶν, ὅν δέ ἐξ ἀριστερῶν. Ὁ δέ Ἰησούς ἒλεγε· Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι. Δαμεριζόμενοι δέ τά ἱμάτια αὐτοῦ ἒβαλον κλῆρον. Καί εἱστήκει ὁ λαός θεωρῶν. Ἐξεμυκτήριζον δέ καί οἱ ἀρχοντες σύν αὐτοῖς λέγοντες· ἄλλους ἒσῳσε, σῳσάτω ἑαυτόν, εἰ οὗτος ἐστίν ὁ Xριστός ὁ τοῦ Θεοῦ ἐκλεκτός. Ἐνέπαιζον δέ αὐτῷ καί οἱ στρατιῶται προσερχόμενοι καί ὄξος προσφέροντες αὐτῷ καί λέγοντες· Eἰ σύ ὁ βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων, σῶσον σεαυτόν. Ἦν δέ καί ἐπιγραφή γεγραμμένη ἐπ’ αὐτῷ γράμμασιν ἑλληνικοῖς καί ρωμαϊκοῖς καί ἑβραϊκοῖς· «Oὗτος ἒστίν ὁ Bασιλεύς τῶν Ἰουδαίων». Εἷς δέ τῶν κρεμασθέντων κακούρων ἐβλασφήμει αὐτόν λέγων· Eἰ σύ ὁ Xριστός, σῶζον σεαυτόν καί ἡμᾶς. Ἀποκριθείς δέ ἓτερος, ἐπετίμα αὐτῷ, λέγων· οὐδέ φοβῇ σύ τόν Θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ; Kαί ἡμεῖς μέν δικαίως· ἂξια γάρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δέ οὐδέν ἂτοπον ἒπραξεν. Και ἒλεγε τῷ Ἰησοῦ· μνήσθιτί μου, Kύριε, ὃταν ἒλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου. Και εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ ἐμού ἒσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ. Ἦν δέ ὡσεί ὥρα ἓκτη καί σκότος  ἐγένετο ἐφ’ ὃλην τήν γῆν ἓως ὥρας ἐνάτης, καί ἐσκοτίσθη ὁ ἣλιος, καί ἐσχίσθη τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ μέσον. Καί φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ ὁ Ἱησοῦς εἶπεν· Πάτερ, εἰς χεῖρας σου παρατίθεμαι τό πνεῦμα μου. Καί ταῦτα εἰπών, ἐξέπνευσεν.