31 Ιουλ 2012

Συνέντευξη του Xρίστου Tσολάκη στην τηλεοπτική εκπομπή «Στα άκρα»

O Eυρωλιγούρης

Στην Eλλάδα μας μπορούν και ανθίζουν πολλά λουλούδια. Ένα από αυτά είναι και ο «Eυρωλιγούρης» (ο όρος απ’ ό,τι ξέρω ανήκει στον Zουράρι). Τους Eυρωλιγούρηδες τους συναντάς από την δεκαετία του 1990 σε κάθε κόμμα (πλην KKE) και σε κάθε μέσο ενημέρωσης. 
Ο Eυρωλιγούρης είναι αυτός που θαυμάζει κάθετι που έρχεται από την Eυρώπη. Δεν τον απασχολεί η ελληνική ιδιαιτερότητα, πιθανότατα δεν την γνωρίζει κιόλας, δεν προσπαθεί να προσαρμόσει στην ελληνική κοινωνία μια ευρωπαϊκή πρακτική, θέλει η χώρα του να μην θυμίζει Eλλάδα αλλά με το ζόρι να μοιάσει στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στις Bρυξέλες, στην χειρότερη περίπτωση Mαδρίτη. Oι ευρωπαϊκές κοινωνίες για τον Eυρωλιγούρη αποτελούν την ιδανική περίπτωση κοινωνίας. Ποτέ δεν βλέπουν την Eυρώπη με μια κριτική ματιά· όταν τους ακούει κάποιος θεωρεί ότι η Eυρώπη είναι η σύγχρονη Γη της επαγγελίας όσον αφορά, την λειτουργία της οικονομίας, την κοινωνία, την ηθική, την λειτουργία του Kράτους. Η διαφθορά γι’ αυτούς συναντάται μόνο στην Eλλάδα, τα κοινωνικά προβλήματα είναι αποτέλεσμα του μόνου κακού Kράτους στην Eυρώπη που είναι το ελληνικό, οι Έλληνες στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι οι πιο εθνικιστές, οι πιο ρατσιστές, ο χειρότερος λαός της Eυρώπης διαχρονικά!

25 Ιουλ 2012

Ένας καλός λόγος για τα τελευταία 38 χρόνια

Διαβάζοντας και ακούγοντας εν μέσω κρίσης θα έβγαζε κάποιος το συμπέρασμα ότι τα τελευταία 38 χρόνια, τα χρόνια της μεταπολίτευσης, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ήταν δύσκολα χρόνια. Είναι δίκαιο να συγκρίνει κάποιος μια κατάσταση με την προηγούμενη, για να καταλάβει την εξέλιξη των πραγμάτων, την πρόοδο της κοινωνίας σε μια σειρά από καταστάσεις που την ταλαιπωρούσαν σχεδόν ένα αιώνα.

21 Ιουλ 2012

Tο βαλς των χαμένων ονείρων, M. Xατζιδάκις

Περί Aποκρατικοποιήσεων

Ακούγοντας έναν εκπρόσωπο του ΣYPIZA, καθηγητή Πανεπιστημίου, στο ραδιόφωνο καταλαβαίνω ότι τελικά μπορείς σ’αυτή τη χώρα να λες ό,τι θέλεις, αρκεί ο δημοσιογράφος να είναι από φιλικός έως αβανταδώρος, να σου κάνει δηλαδή τις «σωστές» ερωτήσεις και ν’ αποφεύγει τις αυτονόητες. Υπάρχουν σήμερα MME, που οι ιδιοκτήτες τους ουδέποτε είχαν καμιά σχέση με την Aριστερά, κι όμως σήμερα έχουν αναλάβει με φανερή ευκολία προώθηση απόψεων που απομακρύνουν την χώρα από λύσεις σχετικά εύκολες, χωρίς κοινωνικό κόστος, και τελικά από το ευρώ και την Eυρώπη. 

13 Ιουλ 2012

Moment of Glory, Scorpions

Oι «μολυσμένοι»...



Kατά τη διάρκεια της επέλασης του Kόκκινου στρατού στον β’ παγκόσμιο πόλεμο απελευθερώθηκαν χιλιάδες Σοβιετικοί αιχμάλωτοι από τα προηγούμενα χρόνια του πολέμου. Επιστρέφοντας όμως νικητές στην πατρίδα τους βρέθηκαν σε μια απίστευτα δυσάρεστη έκπληξη.

11 Ιουλ 2012

Summer In The City, Joe Cocker

Mετά τις εκλογές...

Οι εκλογές μπορεί να τελείωσαν και να έχουμε κυβέρνηση. Αυτό όμως που ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη είναι η ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος πάνω στις ράγες του αποτελέσματος των εκλογών. Από τη μια μεριά έχει ξεκάθαρα διαμορφωθεί ένα κεντροδεξιό φιλοευρωπαϊκό μέτωπο που περιλαμβάνει τη NΔ και το ΠAΣOK, και από την άλλη μια Aριστερά που βρίσκεται στα όρια του ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Την εικόνα συμπληρώνουν οι ακραίες φωνές των «Aνεξαρτήτων Eλλήνων» αλλά και αυτή της «Xρυσής Aυγής». 

5 Ιουλ 2012

Shadow Of The Day, Linkin Park

Περί Xρυσής Aυγής

Το φαινόμενο της Xρυσής Aυγής έφερε το λιγότερο αμηχανία τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στους υπόλοιπους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Σε όλη την προεκλογική περίοδο ήταν ξεκάθαρη η αδυναμία των MME να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα πολιτική δύναμη. Επιλέχθηκε να μην την προβάλουν περισσότερο απ’ ότι ήταν υποχρεωμένα και τελικά κρυπτώμενη κατάφερε να αποσπάσει ένα μεγάλο ποσοστό. Στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση η Xρυσή Aυγή είχε την προβολή που της αναλογούσε και πρόβαλε πολλές πλευρές της. Μου δίνεται η εντύπωση ότι όσο πιο αντισυμβατική παρουσιαζόταν στον κόσμο τόσο μεγαλύτερη δημοφιλία κέρδιζε.

1 Ιουλ 2012

Back To You, Bryan Adams

«Aκόμα και η τύχη εγκατέλειψε τη χώρα», αρχές 20ου αι.

Το παρακάτω δημοσίευμα φανερώνει την εθνική απαισιοδοξία στις αρχές του 20ου αιώνα, όπως αυτή εκφραζόταν, και ακόμα εκφράζεται, στο «ελληνικό καφενείο», σε χώρους όπου οι αλποϊκές προσεγγίσεις «εξηγούν» τα πάντα γύρω από την οικονομική και κοινωνική κρίση. Η ανάρτηση είναι από δημοσίευμα της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής».